라틴어 문장 검색

— O te, alumne, hac opinione felicem, si quidem hoc, inquit, adieceris!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:7)
Inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:9)
— Minime, inquam, puto idque a te, nihil ut amplius desideretur, ostensum est. — Haec igitur uel imagines ueri boni uel imperfecta quaedam bona dare mortalibus uidentur, uerum autem atque perfectum bonum conferre non possunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:11)
— Assentior, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:12)
— Id quidem, inquam, iam dudum uehementer exspecto.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:14)
— Sed cum, ut in Timaeo Platoni, inquit, nostro placet, in minimis quoque rebus diuinum praesidium debeat implorari, quid nunc faciendum censes ut illius summi boni sedem repperire mereamur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:15)
— Inuocandum, inquam, rerum omnium patrem, quo praetermisso nullum rite fundatur exordium.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:16)
— Recte, inquit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:17)
— Firmissime, inquam, uerissimeque conclusum est.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 1:8)
Quo uero, inquit, habitet, ita considera.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:1)
Quare ne in infinitum ratio prodeat, confitendum est summum deum summi perfectique boni esse plenissimum;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:8)
ueram igitur beatitudinem in summo deo sitam esse necesse est. — Accipio, inquam, nec est quod contra dici ullo modo queat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:10)
— Sed quaeso, inquit, te, uide quam id sancte atque inuiolabiliter probes quod boni summi summum deum diximus esse plenissimum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:11)
— Quonam, inquam, modo?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:12)
quare quod a summo bono diuersum est sui natura, id summum bonum non est;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION