라틴어 문장 검색

Illius ambages imitatus in Ibide dicar Oblitus moris iudiciique mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 3:7)
Cum Baucide pauca locutus iudicium superis aperit commune Philemon:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 69:7)
Iudicium sanctique placet sententia montis omnibus, arguitur tamen atque iniusta vocatur unius sermone Midae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 22:1)
ferus et nobis crudelior omnibus hostis, delicias legit qui tibi cumque meas, carmina ne nostris quae te venerantia libris iudicio possint candidiore legi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 135)
potui, si non extrema nocerent, iudicio tutus non semel esse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 145)
paenitet ingenii iudiciique mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1143)
- scriboque legoque, tutaque iudicio littera nostra suo est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 136)
nec patiens corpus, nec mens fuit apta labori, sollicitaeque fugax ambitionis eram, et petere Aoniae suadebant tuta sorores otia, iudicio semper amata meo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1018)
idque ita, si vestrum merui candore favorem, nullaque iudicio littera laesa meo est, si, veterum digne veneror cum scripta virorum, proxima non illis esse minora reor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 316)
at nunc me pariter serva iudiciumque tuum, si modo non aliqua est in me nova culpa, tuamque mutarunt subito crimina nostra fidem, spiritus hic, Scythica quem non bene ducimus aura, quod cupio, membris exeat ante meis, quam tua delicto stringantur pectora nostro, et videar merito vilior esse tibi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 610)
133. Difficulter generale datur iudicium de progressionibus animantium transgeneticorum (quae OGM compendiariis litteris appellantur), plantarum animaliumve ad proposita medica vel agriculturam attinentium, quia inter se variae omnino esse possunt atque singulares postulare considerationes.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 174:1)
Hoc difficile reddit opus adimplendi iudicii aequi et prudentis de diversis quaestionibus, respiciendo omnia variabilia cum iis coniuncta.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 176:4)
Si quidem initio admodum in scientifica doctrina versabatur nec non in cognitione et praeventione ambitalium periculorum, nunc tendit ad includendum iudicium de “mythis” modernae aetatis qui nituntur ratione instrumentali (individualismo, progressu indefinito, mercatoria contentione, rerum consumendarum immoderatione, mercatu sine regulis) et etiam ad recuperandum varios gradus oecologici aequilibrii:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 269:2)
pudet exacti iam temporis, odit praeteritos foedis cum religionibus annos, mox ubi, contiguos fossis muralibus agros sanguine iustorum innocuo maduisse recordans, invidiosa videt tumulorum millia circum, tristis iudicii mage paenitet ac dicionis effrenis nimiaeque sacris pro turpibus irae.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권159)
"vade, homo, adflatu nostri praenobilis oris, insubiecte, potens, rerum arbiter, arbiter idem et iudex mentis propriae, mihi subdere soli sponte tua, quo sit subiectio et ipsa soluto libera iudicio, non cogo nec exigo per vim, sed moneo iniustum fugias iustumque sequaris."
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1187)

SEARCH

MENU NAVIGATION