라틴어 문장 검색

" "Cras est mihi Iudicium.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 3130)
Vestrum iudicium fecit;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act prologue, scene 09)
Vi coactum te esse invitum, lege, iudicio:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 1, scene 4125)
Iudicium de eadem causa iterum ut reddant tibi;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 3141)
Quandoquidem solus regnas, et soli licet Hic de eadem causa bis iudicium adipiscier.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 3142)
eius iudicio permitto omnia;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 8151)
manet alta mente repostum iudicium Paridis spretaeque iniuria formae, et genus invisum, et rapti Ganymedis honores.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 3:9)
MenalcasLenta salix quantum pallenti cedit olivae, puniceis humilis quantum saliunca rosetis, iudicio nostro tantum tibi cedit Amyntas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA V. MENALCAS, MOPSUS10)
id tibi iudicium est, ea mens.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 11:22)
Quod si me populus Romanus forte roget, cur non ut porticibus sic iudiciis fruar isdem, nec sequar aut fugiam quae diligit ipse vel odit, olim quod volpes aegroto cauta leoni respondit, referam:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 140)
quod si iudicium subtile videndis artibus illud ad libros et ad haec Musarum dona vocares, Boeotum in crasso iurares aere natum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 191)
At neque dedecorant tua de se iudicia atque munera, quae multa dantis cum laude tulerunt dilecti tibi Vergilius Variusque poetae, nec magis expressi voltus per aenea signa, quam per vatis opus mores animique virorum clarorum apparent, nec sermones ego mallem repentis per humum quam res componere gestas, terrarumque situs et flumina dicere, et arces montibus impositas et barbara regna, tuisque auspiciis totum confecta duclla per orbem, claustraque custodem pacis cohibentia Ianum, et formidatam Parthis te principe Romam, si quantum cuperem possem quoque;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 192)
sed tamen admiror, quo pacto iudicium illud fugerit':
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat. 2:23)
nam si natura iuberet a certis annis aevum remeare peractum atque alios legere, ad fastum quoscumque parentes optaret sibi quisque, meis contentus honestos fascibus et sellis nollem mihi sumere, demens iudicio volgi, sanus fortasse tuo, quod nollem onus haud umquam solitus portare molestum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Ad Maecenatem: de vera nobilitate 1:11)
si mala condiderit in quem quis carmina, ius est iudiciumque.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Fingit se cum Trebatio deliberare utrum a scribendis satyris abstineat. 1:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION