라틴어 문장 검색

In Carolina septentrionali, in Britannos fortissime pugnando, laudem ingentem meruit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.98)
Exercitibus Britannis, qui ad oras terrae Columbi appulerunt, clarissimi praefuerunt praefecti ducesque.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.115)
In quibus eminuere Henricus Clintonius, et Gulielmus Howe, equites Britanni, nec non Cornwallis, comes Anglus, qui sese multis bellis Europaeis jam antea insigniverat:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.116)
In his fuit La Fayette, Gallus praenobilis, qui Americanorum injurias, a Britannis illatas, miseratus, ad eorum subsidium cucurrit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.123)
aeternum, enim, nomen famamque a Britannis clade maxima affectis, virtute duxit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.127)
Ludovicus, quoque, Galliae rex, optime de libertate Americana, certe meritus est, qui, Britannis terra marique potentibus, bellum indicere, et Americanis, rerum omnium inopia laborantibus, succurrere, et suppetias ferre, ausus est.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.146)
Hi pecunias Britannis debitas persolvere non dubitabant;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.177)
Ab Aluredo magno, rege Britanno, haud multum abludit Washingtonius.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.217)
Aluredus magnus, contra, artes multas, primus apud Britannos excolendas curavit;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.225)
Nam postquam sancto Evagrio transmittente in ea ad me heremi parte delatae sunt, quae inter Syros et Sarracenos vastum limitem ducit, sic gavisus sum, ut illum diem Romanae fclicitatis, quo primum Marcelli apud Nolam proelio post Cannensem pugnam superba Hannibalis agmina conciderunt, ego vicerim.
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 1:3)
arma quidem ultra litora Iuvernae promovimus et modo captas Orcadas ac minima contentos nocte Britannos;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II86)
malo, malo Venusinam quam te, Cornelia, mater Gracchorum, si cum magnis virtutibus adfers grande supercilium et numeras in dote triumphos, tolle tuum, precor, Hannibalem victumque Syphacem in castris et cum tota Carthagine migra.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI85)
praestabat castas humilis fortuna Latinas quondam, nec vitiis contingi parva sinebant tecta labor somnique breves et vellere Tusco vexatae duraeque manus ac proximus urbi Hannibal et stantes Collina turre mariti, nunc patimur longae pacis mala, saevior armis luxuria incubuit victumque ulciscitur orbem, nullum crimen abest facinusque libidinis, ex quo paupertas Romana perit, hinc fluxit ad istos et Sybaris colles, hinc et Rhodos et Miletos atque coronatum et petulans madidumque Tarentum prima peregrinos obscaena pecunia mores intulit, et turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles, quid enim Venus ebria curat?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI153)
culpa docentis scilicet arguitur, quod laevae parte mamillae nil salit Arcadico iuveni, cuius mihi sexta quaque die miserum dirus caput Hannibal inplet, quidquid id est de quo deliberat, an petat urbem a Cannis, an post nimbos et fulmina cautus circumagat madidas a tempestate cohortes.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII76)
Expende Hannibalem;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X59)

SEARCH

MENU NAVIGATION