도구

도구

라틴어 문장 검색

Dixit enim quidam philosophus, "Verecundianegandi cave ne tibi inferat necessitatem menciendi."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 115:2)
Litem infert cave cum quo tibi gratia iuncta est, Ira odium generat, concordia nutrit amorem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 120:1)
cum enim dando egere coeperint, alienis bonis manus inferre coguntur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 45:13)
Aspicio, nudum quod te natura creavit, Infans in mundum tu nichil intuleris.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 47:4)
Paciencia est equanimis tollerantia illatorum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 54:20)
Qui corripit irrisorem, ipse sibi injuriam infert:
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 64:11)
quinto, quæ fuit causa injuriæ tibi illatæ, et quare Deus permisit, tibi hanc injuriam fieri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 207:5)
Et certe, de veritate sincera hujus negotii non oportet multum inquirere, quia tu bene nosti, qui fuerunt illi et quot [et quales], qui hanc injuriamtibi intulerunt, et quando et quomodo, et qualem injuriam fecerunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 208:1)
Causa igitur injuriæ tibi illatæ duplex fuit efficiens, scilicet remotissima et proxima.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 220:1)
Ego vero si emendam pro injuriamihi et filiæ meæ illata susciperem, sine dedecore ac vituperiode cetero vivere non valerem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 232:30)
Est enim patientia æquanimis tollerantia illatorum;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 243:1)
non erit absonum, si pro injustitia, injuria et contumeliiscontra nos illatis de loco ad locum, amissa sua substantia, transferantur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 313:45)
Verecundia negandi cave ne inferat tibi necessitatem mentiendi, quia honestius est rem negare quam longos terminos dare.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 68:2)
Malum igitur mors, quae pretiodamnationis infertur.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 1장 3:19)
Anima ergo nostra sicut aquila alta petat, supra nubes volet, renovatis splendescat exuviis, coelo volatus inferat, ubi laqueos incidere non possit.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 5장 1:20)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION