라틴어 문장 검색

Unum agreste et horridum genus est, quod sapientes vocant.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 9장 36:2)
Lauri buxique et myrti in illis rupibus agrestis est silva.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 10장 17:2)
Quaerenti Alexandro, plures agricultores haberet an milites, cum duobus regibus bellanti sibi maiore militum quam agrestium manu opus esse respondit.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 12장 15:1)
Iunctum erat flumini nemus opacum arboribus alibi invisitatis agrestiumque pavonum multitudine frequens.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 9권, 1장 15:2)
Paucos tamen navigio emisit in ripam, qui agrestes vagos exciperent, e quibus certiora nosci posse sperabat.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 9권, 9장 5:1)
Cum copiae colonicae solito agrestique vestitu ad castra accessissent, chlamyde venatica, aequabilitatis causa, eas indui jussit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.29)
Est huic diuersum uitio uitium prope maius, asperitas agrestis et inconcinna grauisque,quae se commendat tonsa cute, dentibus atris,dum uolt libertas dici mera ueraque uirtus.
(호라티우스의 첫번째 편지, 183)
Graecia capta ferum uictorem cepit et artesintulit agresti Latio;
(호라티우스의 두번째 편지, 167)
luxuriantia compescet, nimis aspera sanoleuabit cultu, uirtute carentia tollet,ludentis speciem dabit et torquebitur, ut quinunc Satyrum, nunc agrestem Cyclopa mouetur.
(호라티우스의 두번째 편지, 271)
'faenum habet in cornu, longe fuge;
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장21)
Heliseus filios prophetarum invitat ad prandium et herbis agrestibus eos alens consonum prandentium audit clamorem:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 9:5)
Filii prophetarum - quos monachos in veteri legimus testamento - aedificabant sibi casulas propter fluenta Iordanis et turbis urbium derelictis polenta et herbis agrestibus victitabant.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 7:12)
Sed dum tota domus raeda componitur una, substitit ad veteres arcus madidamque Capenam, hic, ubi nocturnae Numa constituebat amicae, nunc sacri fontis nemus et delubra locantur Iudaeis, quorum cophinus faenumque supellex (omnis enim populo mercedem pendere iussa est arbor et eiectis mendicat silva Camenis). in vallem Egeriae descendimus et speluncas dissimiles veris, quanto praesentius esset numen aquis, viridi si margine clauderet undas herba, nec ingentium violarent marmora tofum.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III4)
Cum dedit ille locum, cophino faenoque relicto arcanam Iudaea tremens mendicat in aurem, interpres legum Solymarum et magna sacerdos arboris ac summi fida internuntia caeli.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI271)
grandia praeterea tortoque calentia faeno ova adsunt ipsis cum matribus, et servatae parte anni quales fuerant in vitibus uvae, Signinum Syriumque pirum, de corbibus isdem aemula Picenis et odoris mala recentis nec metuenda tibi, siccatum frigore postquam autumnum et crudi posuere pericula suci.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI27)

SEARCH

MENU NAVIGATION