도구

도구

라틴어 문장 검색

Ad hanc proinde similitudinem comparemus amicos quos non secus quam nos ipsos diligamus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:13)
causam que subiungens qua amici nomine digni haberentur:
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:6)
Prae omnibus autem cavenda suspicio est, amicitiae venenum, ut numquam male de amico sentiamus, nec mala dicenti credamus vel consentiamus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:14)
solus Ionathas qui solus iustius poterat invidere, patri resistendum putavit, deferendum amico, praebendum in tanta adversitate consilium, et amicitiam regno praeferens:
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:12)
Haec igitur lex in hac parte inter amicos teneatur;
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:17)
Sic et nos debemus amicorum necessitates subtilius explorare, petiturum beneficiis praevenire, talem in dando modum servare, ut ille gratiam videatur praestare qui accepit, magis quam ille qui dedit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:22)
Quam saepe conceptam ab intus iracundiae flammam, et iam in publicum erumpentem, amici mei nutus compescuit vel extinxit;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVI. Quid sibi impendere debeant amici. 1:12)
obsequium amicos, veritas odium parit;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:6)
Cuius autem aures veritati clausae sunt, ut ab amico verum audire nequeant, huius salus desperanda est.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:14)
"Tolerabiliora enim sunt amici vulnera, quam adulantium oscula" (Prov.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:21)
Vidi enim aliquos in amicis corrigendis, conceptam amaritudinem, ebullientem que furorem, nunc zeli, nunc libertatis nomine palliare;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:26)
Nulla proinde sit inter amicos cunctatio, simulatio nulla, quae maxime repugnat amicitiae.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:47)
Unde non parvas discordias inter eos, qui putabantur amici, ortas novimus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:31)
Ego quoque vicem rependens amico, accepta occasione durius obiurgandum putavi, nec quibusdam quasi conviciis parcens, eum libertati meae nec impatientem reperi, nec ingratum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:6)
Accedit et pro invicem oratio, quae in amici memoria tanto efficacius, quanto affectuosius ad Deum emittitur, profluentibus lacrimis, quas vel timor excutit, vel affectus elicit, vel dolor educit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION