라틴어 문장 검색

At trepidus monstro et variis terroribus impar longaevi rex vatis opem tenebrasque sagaces Tiresiae, qui mos incerta paventibus, aeger consulit, ille deos non larga caede iuvencum, non alacri pinna aut verum salientibus extis, nec tripode implicito numerisque sequentibus astra, turea nec supra volitante altaria fumo tam penitus, durae quam Mortis limite manes elicitos patuisse refert, Lethaeaque sacra et mersum Ismeni subter confinia ponto miscentis parat ante ducem, circumque bidentum visceribus laceris et odori sulpuris aura graminibusque novis et longo murmure purgat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권182)
"cui - gloria tanta - venimus innumera e fato debere cohortes, quem non ipse deum sator aspernetur honorem, dic age, quando tuis alacres absistimus undis, quae domus aut tellus, animam quibus hauseris astris?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권11)
"ite alacres, numquam vestri morientur honores, bellaque perpetuo memorabunt carmine Musae."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권144)
ipsique - putes sensisse - repugnant cornipedes nulloque truces hortamine parent, nec celerare gradum nec tollere lumina terra, fortius incursant Tyrii, sed vesper opacus lunares iam ducit equos;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권82)
"ergo alacer trepidos sic erigit augur Achivos:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권64)
ardentes alacer succendit Adrastus Argolicusque gener, sequitur iam tristior augur, iamque premunt muros - et adhuc nova funera narrat Amphion - miseramque intrarant protinus urbem, ni Megareus specula citus exclamasset ab alta:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권216)
Trinacria qualis ora repercussum Libyco mare sumit ab aestu, mox plenum Phoebo vatem et celerare iubentem nunc humilis genua amplectens, nunc ora canentis nequiquam reticere rogat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권278)
"abrumpe moras, celeremus!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권89)
"illic Poenarum exercita Thebis agmina et anguicomae ducunt vexilla sorores, ite alacres tantaeque, precor, confidite causae."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권309)
Erat autem Mellitus corporis quidem infirmitate, id est podagra, grauatus, sed mentis gressibus sanis alacriter terrena quaeque transiliens, atque ad caelestia semper amanda, petenda, et quaerenda peruolans.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. VII.6)
Optime omnibus placet, quaeque definierunt sanctorum canones patrum, nos quoque omnes alacri animo libentissime seruare.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. V. 1:16)
Percipiensque alacer rediuiuae praemia uitae, Barbaricam rabiem, nomen et inde suum Conuersus conuertit ouans;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. VII. 1:3)
inde, ut circumagi signa obvertique aciem viderunt in hostem, et dux, praeterquam quod tot insignis triumphis, etiam aetate venerabilis inter prima signa ubi plurimus labor periculumque erat se offerebat, increpare singuli se quisque et alios, et adhortatio in vicem totam alacri clamore pervasit aciem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 258:2)
Romani alacres ab statione obviam militi suo progressi, gratulantes laudantesque ad dictatorem perducunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 96:2)
nam et Fabius Decium collegam adpropinquare exclamavit, et pro se quisque miles adesse alterum consulem, adesse legiones gaudio alacres fremunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 187:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION