라틴어 문장 검색

quis enim non vicus abundat tristibus obscaenis?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II4)
"inde caput morbi, raedarum transitus arto vicorum in flexu et stantis convicia mandrae eripient somnum Druso vitulisque marinis."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III93)
longa per angustos figamus pulpita vicos, ornentur postes et grandi ianua lauro, ut testudineo tibi, Lentule, conopeo nobilis Euryalum aut murmillonem exprimat infans.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI38)
occurrent multae tibi Belides atque Eriphylae mane, Clytaemestram nullus non vicus habebit, hoc tantum refert, quod Tyndaris illa bipennem insulsam et fatuam dextra laevaque tenebat, at nunc res agitur tenui pulmone rubetae;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI321)
Agrorum atque vicorum populatione non contentus in ipsa Numidiae capita impetum fecit;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM IVGURTHINUM 11:1)
regisque, ne quid mali deesset, decoratus insignibus castella, vicos, oppida miserabili direptione vastavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SERVILE 6:2)
Ipse veste purpurea argenteoque baculo et regium in morem fronte redimita non minorem quam ille fanaticus prior conflavit exercitum, acriusque multo, quasi et illum vindicaret, vicos, oppida, castella diripiens, in servos infestius quam in dominos quasi in transfugas, saeviebat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SERVILE 10:1)
Nec villarum atque vicorum vastatione contenti Nolam atque Nuceriam, Thurios atque Metapontum terribili strage populantur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SPARTACIUM 5:3)
Ecce enim, ut ab illo ordiar tempore quod fuit optimis moribus, inter duo bella Punica ingenui, quid dicam ingenui, filii senatorum in ludum saltatorium commeabant et illic crotalia gestantes saltare discebant.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 4:3)
Describens enim homines prodigos in forum ad iudicandum ebrios commeantes, quaeque soleant inter se sermocinari, sic ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 14:3)
et per alteram de duabus superioribus fistulam, quae Graece appellatur τραχεῖα ἀρτηρία, spiritum a summo ore in pulmonem atque inde rursum in os et in nares commeare, perque eandem vocis fieri meatum:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 5:1)
veluti deserta rigente Aequora natura cessant, pontusque vetustas Oblitus servare vices, non commeat aestu, Non horrore tremit, non solis imagine vibrat Casibus innumeris fixae patuere carinae, Illinc infestae classes et inertia tonsis Aequora moturae;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:33)
Erige mentem, Et tua cum fatis pietas decertet, et ipsum, Quod sum vicus, ama.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 1:41)
Commeat hac penitus tacitis discursibus unda, Frigore ab Arctoo medium revocata sub axem, Cum Phoebus pressit Meroen, tellusque perusta Illuc duxit aquas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 3:31)
Iussisti tenuis, Germanice, crescere vicos, Et modo quae fuerat semita, facta via est.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LXI2)

SEARCH

MENU NAVIGATION