라틴어 문장 검색

Cumque venerunt in quendam valle, ubi ipsis Sarracini fidentes absque ullo timore, annonam metentes, simul cum captivi quas habebant, tunc christiani inruentes super illos, et Sarracini quanti ibi invenerunt occiderunt, et captivi liberaverunt.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 149)
Caelestis timor autem super Beneventanos inruit;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1613)
Hoc audiente domno Carolo rege, iterum super Saxones cum exercitu irruens et non minorem stragem ex eis fecit et praedam multam conquisivit super Westfalaos;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 775 60:3)
Et supranominati missi in via audientes, quod Saxones rebellati fuissent, coniungentes supradictam scaram, inruerunt super Saxones et nullum mandatum exinde fecerunt domno Carolo regi.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 782 82:9)
Ibi Saxones praeparaverunt pugna in campo, qui viriliter domnus Carolus rex et Franci solito more super eos inruentes et Saxones terga vertentes;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 783 85:5)
et facto consilio in desertores arma corripuit et totam inter Albim et Wisuram Saxoniam populando peragravit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 798 125:4)
Exercitu vero de Pannonia reverso Cadolach dux Foroiuliensis febre correptus in ipsa marca decessit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 819 254:1)
Interea, dum haec agerentur, inruerunt pagani in vicum nominatissimum Dorestatum eumque inmani crudelitate vastaverunt;
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 52:7)
Lotharius vero, paratis navibus, cogitabat inruere in eos, sed sui non consenserunt ei.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 82:11)
hanc duro corripit ore comes:
(ANONYMUS NEVELETI, De graculo et pauone 38:5)
etiam orbis a figulo circumactus non difficile eiusdem ualetudinis hominem uertigine sui corripit, ita spectaculum rotationis eius animum saucium debilitat;
(아풀레이우스, 변명 43:17)
Sed cum primam plateam invadimus, vento repentino lumen, quo nitebantur, exinguitur, ut vix improvidae noctis caligine liberati, digitis pedum detunsis ob lapides, hospitium defessi rediremus, dumque iam iunctim proximamus, ecce tres quidam vegetes et vastulis corporibus fores nostras ex summis viribus irruentes ac ne praesentia quidem nostra tantillum conterriti, sed magis cum aemulatione virium crebrius insultantes, ut nobis ac mihi potissimum non immerito latrones esse, et quidem saevissimi, viderentur.
(아풀레이우스, 변신, 2권 24:1)
Ingens exinde verberonem corripit trepidatio et in vicem humani coloris succedit pallor infernus, perque universa membra frigidus sudor emanabat:
(아풀레이우스, 변신, 10권 10:1)
in me Phoebus irruit et miranda fatur.
(ARCHIPOETA, IV60)
super eos irruens ultione stragis.
(ARCHIPOETA, IX136)

SEARCH

MENU NAVIGATION