라틴어 문장 검색

Virgilius solam aquilae praedam refert, nec Homericae aquilae nomen advertit, quae et sinistra veniens vincentium prohibebat accessum et accepto a captivo serpente morsu praedam dolore deiecit, factoque tripudio sollistimo cum clamore dolorem testante praetervolat:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 30:1)
Deinde interrogare hunc virum vellem, an tunc imagines e rebus evolant, cum est qui velit videre, an et, cum nullus aspicit, emicant undique simulachra?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 8:1)
Genuinum lumen e pupula, quacumque eam verteris, directa linea emicat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 13:1)
Ipse autem iactus, quem diximus de nostris oculis emicare, incipiens a tenui radice in summa fit latior:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 13:4)
Qualiter expressum ventis per nubila fulmen Aetheris impulsi sonitu mundique fragore Emicuit, rupitque diem, populosque paventes Terruit, obliqua praestringens lumina flamma.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:77)
Nunc iaculum longo, nunc sparso lumine lampas Emicuit coelo.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:6)
Nec cruor emicuit solitus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:49)
nec, sicut vulnere, sanguis Emicuit lentus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:5)
Sic semine Cadmi Emicuit Dircaea cohors, ceciditque suorum Vulneribus, dirum Thebanis fratribus omen:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:82)
Hoc solum fluctu terras mergente cacumen Emicuit, pontoque fuit discrimen et astris.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:2)
nec rursus ab alto Aggere deiecit pelagi, sed pertulit unda, Scruposisque angusta vacant ubi litora saxis, Imposuit terrae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 6:57)
Saepe super vultus victoris et impia signa Aut cruor aut alto defluxit ab aethere tabes, Membraque deiecit iam lassis unguibus ales.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 8:72)
ardentes multi 'festinantes', ut iuvenum manus emicat ardens et ardet abire fuga et Laocoon ardens;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 4231)
emicvit exsiluit, quasi quae consistebat invita, locumque damnaret.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 1751)
vellit non 'deiecit';
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 4801)

SEARCH

MENU NAVIGATION