라틴어 문장 검색

Sint artus avidis anguibus esca tui . Vel tua maturet , sicut Minoia fata, Per caput infusae fervidus umor aquae . Utque operum mitis , sed non impune, Prometheus, Aerias volucres compede fixus alas . - Aut velut Etracides, magno ter ab Hercule quintus , Caesus in inmensum proiciare fretum . Aut ut Amyntiaden , turpi dilectus amore Oderit , et saevo vulneret ense puer . Nec tibi fida magis misceri pocula possint, Quam qui cornigero de Iove natus erat . More vel intereas capti suspensus Achaei, Qui miser aurifera teste pependit aqua . Aut ut Achilliden , cognato nomine clarum , Opprimat hostili tegula iacta manu . Nec tua quam Pyrrhi felicius ossa quiescant, Sparsa per Ambracias quae iacuere vias . Nataque ut Aeacidae iaculis moriaris adactis ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 14:2)
"Hanc ego, care gener, quoniam pia causa coegit et voluere ambae, voluisti tu quoque, Tereu, do tibi, perque fidem cognataque pectora supplex, per superos oro, patrio ut tuearis amore et mihi sollicitae lenimen dulce senectae quam primum (omnis erit nobis mora longa) remittas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 39:1)
attonitusque malis exsul mentisque domusque, vultibus Eumenidum matrisque agitabitur umbris, donec eum coniunx fatale poposcerit aurum, cognatumque latus Phegeius hauserit ensis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 36:7)
Tertius interea decimo successerat annus, cum pater, Iphi, tibi flavam despondet Ianthen, inter Phaestiadas quae laudatissima formae dote fuit virgo, Dictaeo nata Teleste.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 60:1)
qui petere antiquam matrem cognataque iussit litora;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 61:2)
Ergo, ne pietas sit victa cupidine ventris, parcite, vaticinor, cognatas caede nefanda exturbare animas, nec sanguine sanguis alatur!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 17:5)
Haec Helenum cecinisse penatigero Aeneae mente memor refero, cognataque moenia laetor crescere et utiliter Phrygibus vicisse Pelasgos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 36:1)
Pace data terris animum ad civilia vertet iura suum legesque feret iustissimus auctor exemploque suo mores reget inque futuri temporis aetatem venturorumque nepotum prospiciens prolem sancta de coniuge natam ferre simul nomenque suum curasque iubebit, nec nisi cum senior Pylios aequaverit annos, aetherias sedes cognataque sidera tanget.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 73:14)
Sunt qui Iudaico cognatum dogma furori instituunt media Christum ratione secuti, hoc tantum, quod verus homo est, at caelitus illum adfirmant non esse Deum;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3174)
qui iacta cadavera passim miserans tegit aggere terrae, opus exhibet ille benignum Christo pius omnipotenti, quia lex eadem monet omnes gemitum dare sorte sub una, cognataque funera nobis aliena in morte dolere.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti14)
et, si Rhea sacram lascivi Martis amore lusa pudicitiam fluviali amisit in ulva, crediderim generosae aliquem stirpis, sed eundem moribus infamem, conpressa virgine per vim se dixisse deum, ne stuprum numinis ullus obicere auderet turpi miseraeque puellae, haec Italos induxit avos vel fama vel error, Martia Romuleo celebrarent ut sacra campo, utque Palatinis Capitolia condita saxis signarent titulo proavi Iovis atque Pelasgae Palladis et Libyca Iunonem ex arce vocarent, cognatos de Marte deos, Veneris quoque nudum accirent proceres Erycino e vertice signum, utque deum mater Phrygia veheretur ad Ida, Bacchica de viridi peterentur ut orgia Naxo.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권68)
quid hoc est, quod cum se thalamis desponsam mens bona iustis noverit, inque torum regis nuptura vocetur, et regis semper iuvenis senioque repulso divinum decus aeterno servantis in ore, malit adulterium fulvo et se munere vilem vendat nocticolae spurcis conplexibus Indi, aspernata Dei fusam per virginis artus progeniem dulcesque vocans in fornice natos?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1162)
Tu, quantum potes, Abi, atque Hegioni cognato huius rem omnem narrato ordine;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 3, scene 2125)
quis despondit?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 599)
An sedere oportuit Domi virginem tam grandem, dum cognatus hinc Illinc veniret exspectantem?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 5105)

SEARCH

MENU NAVIGATION