라틴어 문장 검색

utrumque enim consequitur, ut et considerandis rebus humanis proprio philosophiae fruatur officio et adversis casibus triplici consolatione sanetur, primum quod posse accidere diu cogitaverit, quae cogitatio una maxime molestias omnis extenuat et diluit, deinde quod humana humane ferenda intellegit, postremo quod videt malum nullum esse nisi culpam, culpam autem nullam esse, cum id, quod ab homine non potuerit praestari, evenerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 34:4)
dilutas querimur geminet quod fistula guttas.
(페르시우스, 풍자, satire 311)
stat contra ratio et secretam garrit in aurem, ne liceat facere id quod quis vitiabit agendo, publica lex hominum naturaque continet hoc fas, ut teneat vetitos inscitia debilis actus, diluis elleborum certo conpescere puncto nescius examen:
(페르시우스, 풍자, satire 546)
. . | Iam reliqui revolutam passimque per totum effusam pavimentum collegerant fabam, orbatique, ut existimo, duce redierant in templum, cum ego praeda simul atque [hac] vindicta gaudens post lectum occisum anserem mitto vulnusque cruris haud altum aceto diluo.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 136:13)
Quae tamen ita temperanda est, ne nimia profusione inarescat;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 4 4:1)
Itaque Tuccius Cerialis consularis iure senatorio postulavit, ut Priscus certior fieret, sive quia miserabiliorem sive quia invidiosiorem fore arbitrabatur, si praesens fuisset, sive - quod maxime credo - quia aequissimum erat commune crimen ab utroque defendi, et si dilui non potuisset in utroque puniri.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 9:2)
aperto caelo apertoque vento et quamquam longinqua aspergine maris inarescit.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 17 14:3)
Praeterea rem manifestam infitiari augentis erat crimen non diluentis, praesertim cum reus ipse nihil integrum advocatis reliquisset.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 9 7:4)
quae ille cum diluere non posset, ita regessit, ut dum defenditur turpis, dum accusat sceleratus probaretur.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 22 4:2)
Tu contra obiciens, quae tuto diluat illa, Et veris falso crimine deme fidem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 229)
cura fugit multo diluiturque mero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:160)
ille tibi exequias et magni funus honoris fecit et in gelidos versit amoma sinus, diluit et lacrimis maerens unguenta profusis ossaque vicina condita texit humo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 923)
quin etiam, stagno similis pigraeque paludi, caeruleus vix est diluiturque color.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 1021)
2 diluit culpam recepto forma mortalis Deo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae49)
hic etiam liquido fluit indulgentia fonte ac veteres maculas diluit amne novo.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, De loco in quo Martyres passi sunt, nunc baptisterium est Calagurri.4)

SEARCH

MENU NAVIGATION