라틴어 문장 검색

si vero aut memoria natura durior erit aut non tempus, etiam erit ad omnia se verba adligare, cum oblivio unius eorum cuiuslibet aut deformem haesitationem aut etiam silentium inducat, tutiusque multo comprehensis animo rebus ipsis libertatem sibi eloquendi relinquere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 143:2)
illud non ferendum, quod quidam, reiecta in humerum toga, dextra sinum usque ad lumbos reduxerunt, sinistra gestum facientes spatiantur et fabulantur, cum laevam restringere prolata longius dextra sit odiosum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 278:1)
iam cum eloquendi rationem novissime repertam paucissimisque temptatam ingrcssi sumius, rarts, qui tam procul a portu recessisset, reperiebatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 4:1)
An vero M. Antonius neminem a se visum eloquentem, quod tanto minus erat, professus est;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 27:2)
pars vero naturalis, cum est ad exercitationem dicendi tanto ceteris uberior, quanto maiore spiritu de divinis rebus quam humans eloquendum est, tum illam etiam moralem, sine qua nulla esse, ut docuimus, oratio potest, totam complectitur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 72:3)
nec solum specie, ut signum signo et tabula tabulae et actio actioni, sed genere ipso, ut Tuscanicae statuae, ut Asianus eloquens Attico.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 167:6)
Latina mihi facundia, ut inventione, dispositione, consilio, ceteris huius generis artibus similis Graecae ac prorsus discipula eius videtur, ita circa rationem eloquendi vix habere imitationis locum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 193:2)
quare qui a Latinis exiget sermonis Attici, det mihi in eloquendo eandem iucunditatem et parem copiam.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 201:1)
non Scipio, Laelius, Cato in eloquendo Attici Romanorum fuerunt?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 205:3)
nam mihi aliam videtur habere naturam sermo vulgaris, viri eloquentis oratio;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 209:2)
ideoque in omnibus gentibus alius alio facundior habetur et eloquendo dulcis magis (quod si non eveniret, omnes pares essent);
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 210:2)
Volo tibi hoc loco referre dictum Maecenatis vera in ipso culmine elocuti:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 19 9:1)
Illi, qui simpliciter et demonstrandae rei causa eloquebantur, parabolis referti sunt, quas existimo necessarias, non ex eadem causa qua poetis, sed ut inbecillitatis nostrae adminicula sint, ut et dicentem et audientem in rem praesentem adducant.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 59 6:3)
Non quaerit aeger medicum eloquentem, sed, si ita conpetit, ut idem ille, qui sanare potest, compte de iis, quae facienda sunt, disserat, boni consulet.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 75 6:1)
alius erit adfabilior, alius expeditior, alius promptior in eloquendo, alius facundior;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 79 9:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION