도구

도구

라틴어 문장 검색

mox eadem Teucras fuerat mersura carinas, ni prius in scopulum, qui nunc quoque saxeus exstat, transformata foret:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 9:3)
et iam prensurum, iam nunc mea viscera rebar in sua mersurum, mentique haerebat imago temporis illius, quo vidi bina meorum ter quater adfligi sociorum corpora terrae, cum super ipse iacens hirsuti more leonis visceraque et carnes cumque albis ossa medullis semianimesque artus avidam condebat in alvum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 27:4)
Coeunt et saxa trabesque coniciunt merguntque viros merguntque carinas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 32:6)
Me tamen armiferae servatum cura Minervae fluctibus eripuit, patriis sed rursus ab agris pellor, et antiquo memores de vulnere poenas exigit alma Venus, tantosque per alta labores aequora sustinui, tantos terrestribus armis, ut mihi felices sint illi saepe vocati, quos communis hiems importunusque Caphereus mersit aquis, vellemque horum pars una fuissem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 56:8)
E quibus alma parens unius viribus usa stuppea praerupit Phrygiae retinacula puppis fertque rates pronas medioque sub aequore mergit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 64:2)
Si quaeras Helicen et Burin, Achaidas urbes, invenies sub aquis, et adhuc ostendere nautae inclinata solent cum moenibus oppida mersis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 25:11)
cunctane Lethaeis mersa feruntur aquis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 812)
ultima me perdunt, imoque sub aequore mergit incolumem totiens una procella ratem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 146)
aspicis ut summa cortex levis innatet unda, cum grave nexa simul retia mergat onus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 44)
et tamen est uno iudice mersa parum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1121)
et tutare caput nulli servabile, si non qui mersit Stygia sublevet illud aqua;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 57)
quassa tamen nostra est, non mersa nec obruta navis, utque caret portu, sic tamen extat aquis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 118)
Inventor rutili, dux bone, luminis, qui certis vicibus tempora dividis, merso sole chaos ingruit horridum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae1)
consule barbati deliramenta Platonis, consule et hircosus Cynicus quos somniat et quos texit Aristoteles torta vertigine nervos, hos omnes quamvis anceps labyrinthus et error circumflexus agat, quamvis promittere et ipsi gallinam soleant aut gallum, clinicus ut se dignetur praestare deus morientibus aequum, cum ventum tamen ad normam rationis et artis, turbidulos sensus et litigiosa fragosis argumenta modis concludunt numen in unum, cuius ad arbitrium sphera mobilis atque rotunda volvatur, serventque suos vaga sidera cursus, non recipit natura hominis, modo quadrupes ille non sit, et erecto spectet caelestia vultu, non recipit neget ut regimen pollere supremum, istud et ipse Numae tacitus sibi sensit haruspex, semifer et Scottus sentit, cane milite peior, sed nos qui Dominum libris et corpore iam bis vidimus, ante fide, mox carne et sanguine 1 coram, quique voluminibus vatum cruce teste probatis rimantes digitos costarum in vulnera cruda mersimus, et manuum visu dubitante lacunas scrutati aeternum regem cognovimus Iesum, abiurare Deo titulum nomenque paternum credimus esse nefas, qui regem protulit ex se, non regem populi Parthorum aut Romulidarum, sed regem summae et mediae rationis et imae, atque ideo rerum dominum et super omnia regem, carnis habet medium, summum Patris, et Stygis imum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 371)
corporis formam caduci, membra morti obnoxia induit, ne gens periret primoplasti ex germine, merserat quem 2 lex profundo noxialis Tartaro.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION