라틴어 문장 검색

Quocirca poëtae in magna varietate personarum, etiam vitiosis quid conveniat et quid deceat, videbunt, nobis autem cum a natura constantiae, moderationis, temperantiae, verecundiae partes datae sint, cumque eadem natura doceat non neglegere, quem ad modum nos adversus homines geramus, efficitur, ut et illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum quam late fusum sit, appareat et hoc, quod spectatur in uno quoque genere virtutis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 127:1)
Est autem, quod differat in hominum ratione habenda inter iustitiam et verecundiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 128:3)
Iustitiae partes sunt non violare homines, verecundiae non offendere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 128:4)
Quin etiam, si quis est paulo ad voluptates propensior, modo ne sit ex pecudum genere (sunt enim quidam homines non re, sed nomine), sed si quis est paulo erectior, quamvis voluptate capiatur, occultat et dissimulat appetitum voluptatis propter verecundiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 136:3)
Atque etiam cum relaxare animos et dare se iucunditati volent, caveant intemperantiam, meminerint verecundiae, quod erit facilius, si ne in eius modi quidem rebus maiores natu nolent interesse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 157:5)
Hane naturae tam diligentem fabricam imitata est hominum verecundia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 163:1)
pluraque in ear sententiam ab eisdem contra verecundiam disputantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 164:4)
Scaenicorum quidem mos tantam habet vetere disciplina verecundiam, ut in scaenam sine subligaculo prodeat nemo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 165:3)
Retinenda igitur est huius generis verecundia, praesertim natura ipsa magistra et duce.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 165:6)
quae autem harum virtutum, de quibus iam diu loquimur, quae pertinent ad verecundiam et ad eorum approbationem, quibuscum vivimus, nunc dicenda sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 184:4)
est enim inimica verecundiae, sine qua nihil rectum esse potest, nihil honestum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 190:5)
quas res et mansuetudo animorum consecuta et verecundia est effectumque, ut esset vita munitior, atque ut dando et accipiendo mutuandisque facultatibus et commodandis nulla re egeremus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 19:6)
Utendum etiam est excusatione adversus eos, quos invitus offendas, quacumque possis, quare id, quod feceris, necesse fuerit nec aliter facere potueris, ceterisque aperis et officiis erit id, quod violatum videbitur, compensandum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 90:4)
stultitia autem excusationem non habet, quia nemo videtur, aut quia crudus fuerit aut quod ita maluerit, stultus fuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 125:1)
Erant optimi cives iudices, bonorum virorum plenum forum, vix ut mihi tenuis quaedam venia daretur excusationis, quod tamen eum defenderem, qui mihi quaestor fuisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 198:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION