라틴어 문장 검색

Non est autem simplicitatis meae dissimulare apud bonitatem tuam obiter te plurimum collaturum utilitatibus rei familiaris meae.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 8 5:1)
cui parem gratiam referre beneficio tuo possum, si precibus meis ex consuetudine bonitatis tuae indulseris.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 11 1:1)
nam et iudicia amicorum promeretur et parum felix matrimonium expertus est, impetrandumque a bonitate tua per nos habet quod illi fortunae malignitas denegavit.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 94 2:2)
quamvis est igitur meritis indebita nostris, magna tamen spes est in bonitate dei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 623)
sic tua processus habeat fortuna perennes, sic ope non egeas ipse iuvesque tuos, sic aequet tua nupta virum bonitate perenni, incidat et vestro nulla querella toro;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 59)
Venusto hoc in cantico nos ille monebat nostram communem domum esse quoque sororem, quacum exsistentiam communicamus, atque veluti pulchram matrem in complexum nos recipere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 3:2)
12. Ceterum sanctus Franciscus, Scripturae fidelis, nobis suadet ut naturam agnoscamus pulchrum librum, in quo Deus nos alloquitur atque suae gratiae bonitatisque aliquid nobis praebet:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 17:1)
Nostra causa sescentae species sua exsistentia Deum non clarificabunt neque suum nuntium nobiscum communicare poterunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 46:4)
66. In Genesis libro creationis narrationes, suum per figurae ac narrationis sermonem, altam de humana exsistentia et historica realitate doctrinam complectuntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 87:1)
Narrationes hae secum ferunt humanam exsistentiam tribus praecipuis vinculis niti, quae inter se arte coniunguntur, nempe cum Deo, cum proximo et cum terra.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 87:2)
Quaeque communitas ex terrae bonitate omnia depromit ad victum necessaria, sed tueri etiam debet et studere ut eius fertilitas in futuras generationes producatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 88:10)
69. Dum recte rebus uti possumus, ad agnoscendum vocamur cetera viventia coram Deo sua ex natura valere atque “ea, sua mera exsistentia, Illi benedicunt Illumque glorificant”, cum “laetetur Dominus in operibus suis” (Ps 104,31).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:1)
“Unaquaeque natura suam bonitatem et suam perfectionem possidet proprias […].
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:6)
Diversae creaturae, in suo esse proprio volitae, radium reverberant, unaquaeque suo modo, infinitae sapientiae et infinitae bonitatis Dei.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:7)
Hac de causa, homo bonitatem propriam uniuscuiusque creaturae revereri debet, ut usus rerum vitetur inordinatus”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION