도구

도구

라틴어 문장 검색

Fallat adulando, quem ui nequid, hec sibi fando:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXX. De uulpe et gallo 31:3)
Dedecus illud agi uidet omnis ut incola pagi, Vulpis in occursum dedit ocius undique cursum, Seque sui galli dolet hoc gestamine falli.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXX. De uulpe et gallo 31:8)
Sepe solet tales quos fallere prouidus ales.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXX. De uulpe et gallo 33:2)
Nuper enim partae cenae non inmemor arte Hanc, ut fallatur, secum prandere precatur.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXII. De uulpe et ibide 35:5)
at in quadrupla quadrupli atque hoc in infinita ductum speculatione non fallit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De inveniendo in unoquoque numero quot numeros eiusdem proportionis possit praecedere eorumque descriptio descriptionisque expositio. 23:5)
huncine, inquit, mundum temerariis agi fortuitisque casibus putas an ullum credis ei regimen inesse rationis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:4)
— Atqui, inquam, nullo existimauerim modo ut fortuita temeritate tam certa moueantur, uerum operi suo conditorem praesidere deum scio nec umquam fuerit dies qui me ab hac sententiae ueritate depellat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:5)
— Num me, inquit, fefellit abesse aliquid, per quod uelut hiante ualli robore in animum tuum perturbationum morbus inrepserit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:13)
Nam etsi rara est fortuitis manendi fides, ultimus tamen uitae dies mors quaedam fortunae est etiam manentis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:25)
Nam si te hoc inane nomen fortuitae felicitatis mouet, quam pluribus maximisque abundes me cum reputes licet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:6)
Atque ut agnoscas in his fortuitis rebus beatitudinem constare non posse, sic collige.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:7)
Et quoniam tu idem es cui persuasum atque insitum permultis demonstrationibus scio mentes hominum nullo modo esse mortales, cumque clarum sit fortuitam felicitatem corporis morte finiri, dubitari nequit, si haec afferre beatitudinem potest, quin omne mortalium genus in miseriam mortis fine labatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:15)
Illa fallit, haec instruit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XV 1:7)
Nam nisi fallor, ea uera est et perfecta felicitas quae sufficientem, potentem, reuerendum, celebrem laetumque perficiat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:5)
Cupitque nullis ille deuiis falli
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXII 2:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION