라틴어 문장 검색

Mustaphae (quem antea nominavimus) caedes stirpi Solymanni adeo fatalis fuit ut succession sultanorum usque in hodiernum diem pro suspecto habeatur, velut sanguinis ementiti, quia Solymus secundus putabatur supposititius.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIX. DE IMPERIO 7:4)
Caedes etiam Crispi, principis summae spei, inflicta per patrem suam Constantinum Magnum similiter eius familiae fatalis sunt.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIX. DE IMPERIO 7:5)
Adeo ut fatum immaturum vix obsit, atque habeat quis (ut loquamur more tribulum aut firmariorum) in desideriis suis terminum non unius, sed duarum vitarum.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVII. DE AMICITIA 8:9)
Huius namque modi specie se nescia prodi, Sic inopinato perimi nec credula fato, Proicie[n]s extra cuneum, femur angit et exta, Liquerat inmissum quem truncum sector in ipsum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VIII. De simia, que secare uoluit 9:6)
Est in luctando fatum uariabile quando, Et gladius nunc hinc, aliquando seuit et illinc.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:9)
Quod dum narraret, dextramque minando leuaret, Vt percussisset puerum, quasi presto fuisset, Vas in predictum manus inscia dirigit ictum, Seruatumque sibi uas ilico fregit oliui, Sic inopinatum deflens miserabile fatum: "Heu!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVII. De uiro et uase olei 18:12)
Vindicis ista pati meruerunt premia fati, Iure figurantes, deceat quod semet amantes Quamlibet ad sortem mentem componere fortem.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXV. De ueruecibus et coco regis 26:9)
Cui retulisse ferunt, huc se quod fata tulerunt Sponte nec inmissum, sociis sed agentibus ipsum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXI. De leone et mure 34:5)
Sensit ut ille dolum metuensque relinquere solum Munus id oblatum, quia fit uariabile fatum, Increpuisse pecus sic dicitur, arbiter aequus:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIII. De ceruo et equo 36:14)
Matris in occasu, patris egri denique suasu Constat id inuentum, ne mox post fata parentum Tempus deleret proprium quod nomen inheret;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIV. De mulo, uulpe et lupo 37:8)
Solantur maesti nunc mea fata senis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 8:1)
Fatum sub pedibus egit superbum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VII 2:1)
Et propria fatum sollicitare manu?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VIII 2:1)
In hac enim de prouidentiae simplicitate, de fati serie, de repentinis casibus, de cognitione ac praedestinatione diuina, de arbitrii libertate quaeri solet, quae quanti oneris sint ipse perpendis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 1:6)
cum uero ad ea quae mouet atque disponit refertur, fatum a ueteribus appellatum est. Quae diuersa esse facile liquebit si quis utriusque uim mente conspexerit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION