라틴어 문장 검색

Hoc placet, hanc, quoniam vulgaris fabula non est, talibus orsa modis, lana sua fila sequente:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 5:5)
Pars abit in vites, et quae modo fila fuerunt, palmite mutantur;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 36:4)
Concidit et digitis morientibus ille retemptat fila lyrae, casuque fuit miserabile carmen.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 10:10)
Adspicit hanc torvis inceptaque fila relinquit, vixque manum retinens confessaque vultibus iram talibus obscuram resecuta est Pallada dictis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 5:1)
Illic et lentum filis inmittitur aurum et vetus in tela deducitur argumentum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 6:7)
Stamina barbarica suspendit callida tela purpureasque notas filis intexuit albis, indicium sceleris;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 45:5)
Quo postquam geminam tauri iuvenisque figuram clausit, et Actaeo bis pastum sanguine monstrum tertia sors annis domuit repetita novenis, utque ope virginea nullis iterata priorum ianua difficilis filo est inventa relecto, protinus Aegides rapta Minoide Diam vela dedit comitemque suam crudelis in illo litore destituit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 17:1)
qua postquam parte resedit dis genitus vates et fila sonantia movit, umbra loco venit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 12:3)
Nereides nymphaeque simul, quae vellera motis nulla trahunt digitis nec fila sequentia ducunt:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 34:4)
Ille etiam picta redimitus tempora mitra, innitens baculo, positis per tempora canis, adsimulavit anum cultosque intravit in hortos pomaque mirata est "tanto" que "potentior!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 76:2)
quaeque solent canis frondes intexere filis agrestes tineae (res observata colonis) ferali mutant cum papilione figuram.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 30:5)
o duram Lachesin, quae tam grave sidus habenti fila dedit vitae non breviora meae!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1021)
Ut semper fit, filum tenuiore a parte rumpitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 221:4)
latranti obsistit Mattheus rabiemque refellit, qui notat omne genus carnalis stirpis ad usque corporeum Christum, per sex septena virorum nomina descendens et venam sanguinis alti ex atavis longo texens per stemmata filo.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3327)
pinguis quos olei rore madentibus lychnis aut facibus pascimus aridis, quin et fila favis scirpea floreis presso melle prius conlita fingimus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae4)

SEARCH

MENU NAVIGATION