도구

도구

라틴어 문장 검색

sane modo generalis est descriptio equestris certaminis, paulo post descendit ad specialem, sicut fecit in quinto et de cursoribus et de navali certamine.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 5994)
deus autem vel dea generale nomen est omnibus:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 1395)
ergo quia huic proprium nomen de sacerdote finxit, bene dixit 'nec dii texere sui'. et quidam reprehendunt poetam hoc loco, quod in nominum inventione deficitur:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 5389)
iniusta noverca epitheton generale novercarum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 331)
sane specialia pro generalibus po- nit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVARTA., commline 342)
nam 'inopi' non tantum ad formicam pertinet, sed generale est epitheton senectutis.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1863)
huc pater o lenaee 'pater' licet generale sit omnium deorum, tamen proprie Libero semper cohaeret:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 41)
nec vero terrae ferre o. o. p. aut generale est, sicut ait in primo "et quid quaeque ferat regio":
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1091)
mire autem ait 'usus olivi corrumpitur'. nam oleum generalem usum habet:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4662)
licet alii dictum hoc velint ex generali venire sententia, quod omnis magnitudo imperii periculis subiacet, unde etiam Iuvenalis ait "ad generum Cereris sine caede et sanguine pauci descendunt reges et sicca morte tyranni".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4985)
nam cum omnis haec quaestio de finibus et quasi de extremis bonorum et malorum ab eo proficiscatur, quod diximus naturae esse aptum et accommodatum, quodque ipsum per se primum appetatur, hoc totum et ii tollunt, qui in rebus iis, in quibus nihil [quod non] aut honestum aut turpe sit, negant esse ullam causam, cur aliud alii anteponatur, nec inter eas res quicquam omnino putant interesse, et Erillus, si ita sensit, nihil esse bonum praeter scientiam, omnem consilii capiendi causam inventionemque officii sustulit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 31:5)
qui tamen haberent ius suum disputandi de officio, si rerum aliquem dilectum reliquissent, ut ad officii inventionem aditus esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 8:4)
Quae quattuor quamquam inter se colligata atque implicata sunt, tamen ex singulis certa officiorum genera nascuntur, velut ex ea parte, quae prima discripta est, in qua sapientiam et prudentiam ponimus, inest indagatio atque inventio veri, eiusque virtutis hoc munus est proprium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 21:1)
nam et generale quoddam decorum intellegimus, quod in omni honestate versatur, et aliud huic subiectum, quod pertinet ad singulas partes honestatis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 124:2)
quae ut uno consensu iuncta sit et continens, quod video placuisse physicis, eisque maxume, qui omne, quod esset, unum esse dixerunt, quid habere mundus potest cum thesauri inventione coniunctum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 47:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION