도구

도구

라틴어 문장 검색

[Inter Cyaneas, Ephyraea cacumina, cautes qua super Idalium levat Orithyion in aethram exesi sale montis apex, ubi forte vagantem dum fugit et fixit trepidus Symplegada Tiphys, atque recurrentem ructatum ad rauca Maleam,] exit in Isthmiacum pelagus claudentibus alis saxorum de rupe sinus, quo saepe recessu sic tamquam toto coeat de lumine caeli, artatur collecta dies tremulasque per undas insequitur secreta vadi, transmittitur alto perfusus splendore latex, mirumque relatu, lympha bibit solem tenuique inserta fluento perforat arenti radio lux sicca liquorem.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 1)
solis fise viris nec expetito naturae auxilio procul relictis promens montibus altius cacumen, non te fossa patens nec hispidarum obiectu sudium coronat agger;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium13)
Stat, quae perspicuas nitidi Melioris opacet arbor aquas complexa lacus, quae robore ab imo incurvata vadis redit inde cacumine recto ardua, ceu mediis iterum nascatur ab undis atque habitet vitreum tacitis radicibus amnem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris1)
illa dei veteres animata calores uberibus stagnis obliquo pendula trunco incubat atque umbris scrutatur amantibus undas, sperat et amplexus, sed aquarum spiritus arcet nec patitur tactus, tandem eluctata sub auras libratur fundo rursusque enode cacumen ingeniosa levat, veluti descendat in imos stirpe lacus alia.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris24)
tacet omne pecus volucresque feraeque et simulant fessos curvata cacumina somnos, nec trucibus fluviis idem sonus;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, somnus2)
extremo me tange cacumine virgae, sufficit, aut leviter suspenso poplite transi.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, somnus11)
haud aliter saltu devertitur orbus pastor ab agrestum nocturna strage luporum, cuius erile pecus silvis inopinus abegit imber et tabernae ventosa cacumina lunae:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권21)
nam Tydea largus habebat perfusum magna virtutis imagine somnus, et iam noctivagas inter deus armifer umbras desuper Arcadiae fines Nemeaeaque rura Taenariumque cacumen Apollincasque Therapnas armorum tonitru ferit et trepidantia corda implet amore sui.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권161)
hinc audax abies et odoro vulnere pinus scinditur, adclinant intonsa cacumina terrae alnus amica fretis nec inhospita vitibus ulmus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권29)
ventus uti primas struit intra nubila vires, lenis adhuc, frondesque et aperta cacumina gestat, mox rapuit nemus et montes patefecit opacos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권304)
"illius aura solo volucres pecudesque ferasque explicat, et penitus, quemcumque supervolat orbem, languida de scopulis sidunt freta, pignus haerent nubila, demittunt extrema cacumina silvae, pluraque laxato ceciderunt sidera caelo."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권52)
neque enim fieri poterat, ut in arduo montis cacumine martyr aquam, quam in fluuio non reliquerat, peteret, si hoc oportunum esse non uideret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 2:9)
visi etiam audire vocem ingentem ex summi cacuminis luco, ut patrio ritu sacra Albani facerent, quae velut dis quoque simul cum patria relictis oblivioni dederant, et aut Romana sacra susceperant aut fortunae, ut fit, obirati cultum reliquerant deum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 327:1)
itaque consuli territo Videsne tu inquit, A. Corneli, cacumen illud supra hostem?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 377:1)
nuda enim fere cacumina sunt, et si quid est pabuli obruunt nives.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 382:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION