라틴어 문장 검색

quorum ita clara iudicia et certa sunt, ut, si optio naturae nostrae detur et ab ea deus aliqui requirat contentane sit suis integris incorruptisque sensibus an postulet melius aliquid, non videam quid quaerat amplius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 26:2)
quid hac quaestione dici potest integrius, quid incorruptius?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 22장 3:11)
quorum semper fuit prudens sincerumque iudicium, nihil ut possent nisi incorruptum audire et elegans.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 8장 1:2)
casta, verecunda, virgo incorrupta quodam modo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 19장 4:3)
qui si permanet incorruptus suique similis, necesse est ita feratur, ut penetret et dividat omne caelum hoc, in quo nubes imbres ventique coguntur, quod et umidum et caliginosum est propter exhalationes terrae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 42:2)
ea est consentiens laus bonorum, incorrupta vox bene iudicantium de excellenti virtute, ea virtuti resonat tamquam imago;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 3:5)
accedit superstitio muliebris quaedam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 72:4)
Cum se ferarum regem fecissit leo Et aequitatis vellet famam consequi, A pristina deflexit consuetudine Atque inter illas tenui contentus cibo Sancta incorrupta iura reddebat fide.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, De leone regnante.3)
Illud ipsum, quod oculum modo dextrum modo sinistrum circumlinebat - dextrum si a petitore, alterum si a possessore esset acturus -, quod candidum splenium in hoc aut in illud supercilium transferebat, quod semper haruspices consulebat de actionis eventu, a nimia superstitione sed tamen et a magno studiorum honore veniebat.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 2 2:3)
Nihil aliud inveni quam superstitionem pravam et immodicam.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 8:2)
Neque civitates tantum, sed vicos etiam atque agros superstitionis istius contagio pervagata est;
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 9:4)
magna superstitio tibi sit natalis amicae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:277)
atque incorrupti pondera testis habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 927)
stulta superstitio tacuit, vox festa quievit, quae male conspicuae celebrabat imaginis aurum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 358)
quamvis Saturnis Iunonibus et Cythereis, portentisque aliis fumantes consecret aras, attamen in caelum quotiens suspexit, in uno constituit ius omne deo, cui serviat ingens virtutum ratio variis instructa ministris, quae gens tam stolida est animis, tam barbara linguis, quaeve superstitio tam sordida, quae caniformem latrantemque throno caeli praeponat Anubem?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 369)

SEARCH

MENU NAVIGATION