라틴어 문장 검색

Quae fuerit Alpinarum gentium feritas, facile est vel per mulieres ostendere, quae deficientibus telis infantes suos adflictos humi in ora militum adversa miserunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM NORICUM 2:1)
nam fierent iuvenes subito ex infantibus parvis e terraque exorta repente arbusta salirent.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 8:2)
tum porro puer, ut saevis proiectus ab undis navita, nudus humi iacet infans indigus omni vitali auxilio, cum primum in luminis oras nixibus ex alvo matris natura profudit, vagituque locum lugubri complet, ut aequumst cui tantum in vita restet transire malorum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 6:12)
at catulos blande cum lingua lambere temptant aut ubi eos lactant, pedibus morsuque potentes suspensis teneros imitantur dentibus haustus, longe alio pacto gannitu vocis adulant, et cum deserti baubantur in aedibus, aut cum plorantis fugiunt summisso corpore plagas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 36:16)
Is enim cum raptas ad consolandum vocasset, spopondisse fertur se eius infanti quae prima sibi civem Romanum esset enixa, illustre munus daturum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 16:4)
Fatuam a fando, quod, ut supra diximus, infantes partu editi non prius vocem edunt quam attigerint terram.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 22:4)
Est autem dies lustricus quo infantes lustrantur et nomen accipiunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 36:2)
Sed ubi venit tempus maturitatis infantum quos alvo illa gestaverat, reclusa terra est et cum infantes de alvo Thaliae progressi emerserunt, appellatique sunt Palici ἀπὸ τοῦ πάλιν ἱκέσθαι, quoniam prius in terram mersi denuo inde reversi sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 18:4)
tunc pecudum faciles humana ad murmura linguae, Monstrosique hominum partus numeroque modoque Membrorum, matremque suus conterruit infans:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:22)
nec prima in limine vitae Infantis miseri nascentia rumpere fata.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:30)
Nec, quamvis viridi lactetur robore, lentas Ignis agit vires:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:54)
in terras parvus cum decidit infans, Ne qua sit externae Veneris mixtura timentes, Letifera dubios explorant aspide partus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 9:48)
sic pignora gentis Psyllus habet, si quis tactos non horruit angues, Si quis donatis lusit serpentibus infans.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 9:52)
Bis tibi triceni fuimus, Mancine, vocati Et positum est nobis nil here praeter aprum, Non quae de tardis servantur vitibus uvae Dulcibus aut certant quae melimela favis, Non pira quae longa pendent religata genesta Aut imitata brevis Punica grana rosas, Rustica lactantes nec misit Sassina metas Nec de Picenis venit oliva cadis:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XLIII1)
Infantem secum semper tua Bassa, Fabulle, Conlocat et lusus deliciasque vocat, Et, quo mireris magis, infantaria non est.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, LXXXVII1)

SEARCH

MENU NAVIGATION