라틴어 문장 검색

fugit aversata iacentem, nec prius astra subit, quam mystica lampas et insons Elisos multa purgavit lumina lympha.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권346)
"at tu, qui tumidus spoliis et sanguine gaudes insontis pueri, non hoc ex amne potentem Inachon aut saevas victor revehere Mycenas, ni mortalis ego et tibi ductus ab aethere sanguis."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권203)
"veraeque licet solacia morti quaerere, nec fugiet poenas, quicumque nefandam insontis pueri scelerarit sanguine dextram impius, et nostris fas sit saevire sagittis."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권296)
eum dicta ferens Theseia Phegeus adstitit, ille quidem ramis insontis olivae pacificus, sed bella ciet bellumque minatur, grande fremens,nimiumque memor mandantis et ipsum iam prope, iam medios operire cohortibus agros ingeminans, stetit ambiguo Thebanus in aestu curarum, nutantque minae et prior ira tepescit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권320)
Inhonesta res est suos vincere: satis est potuisse puniri.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, I11)
Honos honestum decorat, inhonestum notat.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 226)
et quia pro imperio palam interfici non poterat, oblato falso crimine insontem oppressit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 518:1)
ceterum corpus est tantum violatum, animus insons;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 599:5)
adeoque neminem noxiae paenitebat ut etiam insontes fecisse videri vellent, palamque ferretur malo domandam tribuniciam potestatem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 602:2)
tumultuantem deinde multitudinem incerta existimatione facti ad contionem vocari iussit et Maelium iure caesum pronuntiavit etiam si regni crimine insons fuerit, qui vocatus a magistro equitum ad dictatorem non venisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 163:1)
Latini profecti ab societate pacis, ut rebantur, inhonestae sese vindicaverunt, Antiates incommodis arbitris salutarium consiliorum remotis urbem agrosque Romanis dedunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 342:1)
Lentulus tribunus militum, cum praetervehens equo sedentem in saxo cruore oppletum consulem vidisset, L. Aemili, inquit, quem unum insontem culpae cladis hodiernae dei respicere debent, cape hunc equum, dum et tibi virium aliquid superest et comes ego te tollere possum ac protegere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 586:2)
postremo, cum omnibus intolerandis patientiae humanae laceraretur, victum malis se simulans avertit ab consciis in insontes indicium, thrasonem esse auctorem consilii mentitus, nec nisi tam potenti duce confisos rem tantam ausuros fuisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 66:1)
itaque extemplo traditur ad supplicium, adiectique poenae ceteri iuxta insontes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 68:3)
enimvero ferocius tum Campanus increpare mollitiam ignaviamque et se digna probra in insontem iacere, hospitalem hostem appellans simulantemque parcere cui sciat parem se non esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 277:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION