라틴어 문장 검색

Brettones, quamuis et maxima ex parte domestico sibi odio gentem Anglorum, et totius catholicae ecclesiae statum pascha minus recto, moribusque inprobis inpugnent;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXIII. 2:2)
is cum eo forte anno quo res male gesta ad Trasumennum est in summo magistratu esset, iam diu infestam senatui plebem ratus per occasionem novandi res magnum ausuram facinus ut, si in ea loca Hannibal cum victore exercitu venisset, trucidato senatu traderet Capuam Poenis, inprobus homo sed non ad extremum perditus, cum mallet incolumi quam eversa re publica dominari, nullam autem incolumem esse orbatam publico consilio crederet, rationem iniit qua et senatum servaret et obnoxium sibi ac plebi faceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 15:1)
ubi auditum est nomen, malum et inprobum pro se quisque clamare et supplicio dignum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 31:1)
date igitur pro malo atque inprobo bonum senatorem et iustum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 32:2)
nam qui amant stulte atque inmodeste atque inprobe * ne ament.
(티투스 마키우스 플라우투스, Cistellaria, act 2, scene 167)
ille eam rem adeo sobrie et frugaliter accuravit, ut ad alias res est impense inprobus.
(티투스 마키우스 플라우투스, Epidicus, act 4, scene 197)
diazomata, pluteos, itinera, ascensus, pulpita, tribunalia et si qua alia intercurrunt, ex quibus necessitas cogit discedere ab symmetria, ne inpediatur usus, non minus si qua exiguitate copiarum, id est marmoris, materiae reliquarumque rerum, quae parantur in opere defuerint, paulum demere aut adicere, dum id ne nimium inprobe fiat sed cum sensu, non erit alienum.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER QUINTUS, 6장28)
inprobus ira non 'ira inprobus', sed 'ira saevit':
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM NONVM COMMENTARIVS., commline 611)
Spem inproborum vitabis, si nihil habueris, quod cupiditatem alienam et inprobam inritet, si nihil insigne possederis.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 105 3:1)
Quod absit a fidelibus cordibus, ut Dominus Jesus a brutis animalibus et insensatis sepulcrum sui sanctissimi corporis visitari velit, et [0410C] haec fieri duces Christianarum animarum, quas pretio sanguinis sui ab idolorum spurcitiis revocatas redimere dignatus est, cum coelos ascensurus duces et rectores populi sui sanctissimos et Deo dignos praesules et abbates praeordinaverit, non bruta insensata animalia!
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 62:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION