라틴어 문장 검색

nemo scire et omnes adfirmare, donec inopia veri et consensu errantium victus sumpto thorace Galba inruenti turbae neque aetate neque corpore sistens sella levaretur.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER I, 35장2)
et cuncta pro hostibus erant, donec legio unaetvicensima patentiore quam ceterae spatio conglobata sustinuit ruentis, mox impulit.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 78장5)
atque ita tribus et uiginti plagis confossus est uno modo ad primum ictum gemitu sine uoce edito, etsi tradiderunt quidam Marco Bruto irruenti dixisse:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Iulius, 82장 2:3)
inruerant actae pariter nataeque nurusque, totaque iam sparsis exarserat insula monstris.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 264:1)
tune caestu elatus utroque inruit.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 314:2)
vadite et adversis, ut quis volet, inruat armis.'
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 725:1)
dumque recollectam rursus locat, inruit ultro turbatumque Lacon et adhuc invadit inermem.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 267:1)
inruit et patrias coeptis ferus advocat umbras:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 303:1)
Inscius cum Indis pugnandi Braddockius, nec in hostes irruit, nec pedem retro tulit, sed copias suas improviso impetu disjectas, loco, unde hostium vim primum sustinuerant, consistere jussit:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.83)
Inter largissimum nivis imbrem ad oppugnationem processit primis claustris captis, in hostes cum copiis irruit, pugnamque cominus conserere maturavit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEXTUM.60)
Quia ergo inpossibile est in sensum hominis non inruere notum medullarum calorem, ille laudatur, ille praedicatur beatus, qui, statim ut coeperit cogitare, interfecit cogitatus et elidit eos ad petram:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 6:25)
Quod si ita est, ut aestimo, abibo potius quam me vestris miscebo secretis, a quibus me amovebit voluntas, licet fortuna fecisset inruere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 4:3)
verum sponte inruere in convivium aliis praeparatum nec Homero sine nota vel in fratre memoratum est, et vide ne nimium arroganter tres tibi velis Menelaos contigisse, cum illi tanto regi unus evenerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 10:3)
qui cum iussus occidi in Reatino lateret, latebris proditis unus ex servis anulo eius et veste insignitus in cubiculo ad quod inruebant qui persequebantur pro domino iacuit, militibusque ingredientibus cervicem praebuit et ictum tamquam Urbinus excepit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 16:3)
Cladibus irruimus, nocituraque poscimus arma:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 1:24)

SEARCH

MENU NAVIGATION