라틴어 문장 검색

'mille ovium insanus morti dedit, inclitum Ulixenet Menelaum una mecum se occidere clamans.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장138)
' insanus quid enim Aiaxfecit?
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장141)
dixerit insanum qui me, totidem audiet atquerespicere ignoto discet pendentia tergo.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장209)
''stultum me fateor—liceat concedere veris— atque etiam insanum;
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장213)
''—mille puellarum, puerorum mille furores—' 'o maior tandem parcas, insane, minori.'
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장229)
'quid tibi vis, insane?
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장17)
prout cuique libido est,siccat inaequalis calices conviva solutuslegibus insanis, seu quis capit acria fortispocula seu modicis uvescit laetius.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장48)
vel cum Pausiaca torpes, insane, tabella, qui peccas minus atque ego, cum Fulvi Rutubaequeaut Pacideiani contento poplite mirorproelia rubrica picta aut carbone, velut sire vera pugnent, feriant vitentque moventesarma viri?
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장56)
invicem nobis videmur insani.
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 5:13)
Despuat licet et inrideat epistulam meam et me vel stultum vel insanum clamitet, hoc et gener eius faciebat, antequam crederet.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 1:13)
"somnum rixa facit, sed quamvis improbus annis atque mero fervens, cavet hunc, quem coccina laena vitari iubet et comitum longissimus ordo, multum praeterea flammarum et aenea lampas;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III112)
inmemor illa domus et coniugis atque sororis nil patriae indulsit, plorantesque improba natos, utque magis stupeas, ludos Paridemque reliquit, sed quamquam in magnis opibus plumaque paterna et segmentatis dormisset parvula cunis, contempsit pelagus;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI40)
ardebant cuncta et fracta conpage ruebant, non aliter quam si fecisset Iuno maritum insanum, minus ergo nocens erit Agrippinae boletus, siquidem unius praecordia pressit ille senis tremulumque caput descendere iussit in caelum et longa manantia labra saliva;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI300)
"improbus es cum poscis, ait."
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX25)
prima est haec ultio, quod se iudice nemo nocens absolvitur, improba quamvis gratia fallaci praetoris vicerit urna.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII2)

SEARCH

MENU NAVIGATION