라틴어 문장 검색

Hic cum omnes exhorruissent, Praetextatus renidens:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 2:1)
Antium enim Restionem proscriptum solumque nocte fugientem diripientibus bona eius aliis servus conpeditus inscripta fronte, cum post damnationem domini aliena esset misericordia solutus, fugientem persecutus est, hortatusque ne se timeret scientem contumeliam suam fortunae inputandam esse non domino, abditumque ministerio suo aluit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 19:1)
Pergin, Praetextate, eloquio tam dulci de anno quoque edissertare, antequam experiaris molestiam consulentis, si quis forte de praesentibus ignorat quo ordine vel apud priscos fuerit vel certioribus postea regulis innovatus sit?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 1:2)
a te vero, Praetextate, discere nec civem puderet.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 3:6)
Tunc Praetextatus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 4:1)
Et quia sacrorum omnium praesulem esse te, Vetti Praetextate, divina voluerunt, perge, quaeso, rationem mihi tantae sub uno nomine in nominibus diversitatis aperire.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 1:3)
Hic cum Praetextatus fecisset loquendi finem, omnes in eum adfixis vultibus ammirationem stupore prodebant:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 1:1)
Itaque hortatu mutuo concitati in adsensum facile ac libenter animati sunt, intuentesque omnes Praetextatum orabant ut iudicium suum primus aperiret, ceteris per ordinem quem casus sedendi fecerat secuturis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 15:2)
Furius Albinus alterum fovens Praetextati latus, iuxtaque eum Caecina Albinus, ambo vetustatis adfectationem in Virgilio praedicabant, alter in versibus, Caecina in verbis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 19:1)
His dictis et universo coetui conplacitis Praetextatus, cum in se conversa omnium ora vidisset:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 21:1)
Tum Praetextatus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 24:1)
Bona verba quaeso, Praetextatus ait, circa reverentiam tantum Socraticae maiestatis:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 4:1)
Ad haec cum Praetextatus diceret ludicras voluptates nec suis Penatibus adsuetas nec ante coetum tam serium producendas, excepit Symmachus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 7:1)
Haec nobis sit litterata laetitia et docta cavillatio vicem planipedis et sabulonis inpudica et praetextata verba iacientis ad pudorem ac modestiam versus imitata.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 9:1)
et ut Praetextatus incipiendo auctoritatem de exemplo praeberet hortati sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 16:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION