라틴어 문장 검색

Prima languescit senum memoria longo lassa sublabens situ.
(세네카, 오이디푸스 10:43)
Non sic prata novo vere decentia aestatis calidae despoliat vapor, saevit solstitio cum medius dies et noctes brevibus praecipitant rotis languescunt folio et lilia pallido:
(세네카, 파이드라 11:12)
O magna parens, Natura, deum tuque igniferi rector Olympi, qui sparsa cito sidera mundo cursusque vagos rapis astrorum celerique polos cardine versas, cur tanta tibi cura perennes agitare vias aetheris alti, ut nunc canae frigora brumae nudent silvas, nunc arbustis redeant umbrae, nunc aestivi colla leonis Cererem magno fervore coquant viresque suas temperet annus?
(세네카, 파이드라 14:1)
aetatis alios fervor hic primus rapit,
(세네카, Troades 264:1)
Ille vero pre nimio dolore languit, clamavit ad dominum et conversa est in canem.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 5. Secundi sapientis secunda historia: Catula 1:30)
vidi ego te toto vinctum languescere collo et flere iniectis, Galle, diu manibus, et cupere optatis animam deponere labris, et quae deinde meus celat, amice, pudor.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 1311)
nebulas enim mihi meorum Lugdunensium exprobras et diem quereris nobis matutina caligine obstructum vix meridiano fervore reserari.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Candidiano suo salutem 1:4)
aqua ipsa quaecumque perpetuo labens tractu cunctante languescit;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Domitio suo salutem 1:7)
hic aeterna quies, nullis hic iura procellis, numquam fervor aquis, datur hic transmittere visus et voces et paene manus, sic Chalcida fluetus expellunt reflui.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Villa Tiburtina Manilii Vopisci12)
tunc rector genero Polynici indulget agendum multa monens, ubi fervor equo, qua suetus ab arte mulceri, ne saeva manus, ne liber habenis impetus,
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권116)
iam nec Cecropiis idem ductoribus ardor, languescuntque minae et virtus secura residit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권348)
sed omni instantia, omnique feruore, quae inchoastis, Deo auctore peragite;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXIII.11)
In hoc enim tempore sancta ecclesia quaedam per feruorem corrigit, quaedam per mansuetudinem tolerat, quaedam per considerationem dissimulat, atque ita portat et dissimulat, ut saepe malum, quod aduersatur, portando et dissimulando conpescat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 3:13)
Tota igitur mente cum eo uos in feruore fidei stringite, atque adnisum illius uirtute, quam uobis diui nitas tribuit, adiuuate, ut regni sui uos ipse faciat esse participes, cuius uos fidem in regno uestro recipi facitis et custodiri.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXXII. 1:13)
Eius ergo bonitatis misericordia totius creaturae suae dilatandi subdi etiam in extremitate terrae positarum gentium corda frigida, Sancti Spiritus feruore in sui quoque agnitione mirabiliter est dignata succendere.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. X. 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION