도구

도구

라틴어 문장 검색

Principio venti vis verberat incita corpus ingentisque ruit navis et nubila differt, inter dum rapido percurrens turbine campos arboribus magnis sternit montisque supremos silvifragis vexat flabris:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 10:10)
Quin etiam finis dum vitae vertitur intra, saepe aliqua tamen e causa labefacta videtur ire anima ac toto solui de corpore [tota] et quasi supremo languescere tempore voltus molliaque exsangui cadere omnia [corpore] membra.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 15:1)
a patribus datur et [a] patrius pavor incitat artus, et iam cetera de genere hoc cur omnia membris ex ineunte aevo generascunt ingenioque, si non, certa suo quia semine seminioque vis animi pariter crescit cum corpore quoque?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 19:2)
denique Democritum post quam matura vetustas admonuit memores motus languescere mentis, sponte sua leto caput obvius optulit ipse.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 27:8)
Sed quibus haec rebus novitas confiat et unde perturbari anima et corpus languescere possit, expediam:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 31:1)
et quoniam non est quasi quod suffulciat artus, debile fit corpus languescuntque omnia membra, bracchia palpebraeque cadunt poplitesque cubanti saepe tamen summittuntur virisque resolvunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 31:10)
inritata tument loca semine fitque voluntas eicere id quo se contendit dira lubido, [incitat inritans loca turgida semine multo] idque petit corpus, mens unde est saucia amore;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 33:5)
et tamen ipsa suo si fulget luna nitore, cur nequeat certa mundi languescere parte, dum loca luminibus propriis inimica per exit?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 28:5)
Fit quoque ut inter dum validi vis incita venti perscindat nubem perfringens impete recto;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:6)
Est etiam cum vis extrinsecus incita venti incidit in validam maturo culmine nubem;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 10:1)
Mobilitas autem fit fulminis et gravis ictus et celeri ferme percurrunt fulmina lapsu, nubibus ipsa quod omnino prius incita se vis colligit et magnum conamen sumit eundi, inde ubi non potuit nubes capere inpetis auctum, exprimitur vis atque ideo volat impete miro, ut validis quae de tormentis missa feruntur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 11:1)
nam fit ut inter dum tam quam demissa columna in mare de caelo descendat, quam freta circum fervescunt graviter spirantibus incita flabris, et quae cumque in eo tum sint deprensa tumultu navigia in summum veniant vexata periclum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 14:2)
hoc fit ubi inter dum non quit vis incita venti rumpere quam coepit nubem, sed deprimit, ut sit in mare de caelo tam quam demissa columna, paulatim, quasi quid pugno bracchique superne coniectu trudatur et extendatur in undas;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 14:3)
ventus ubi atque animae subito vis maxima quaedam aut extrinsecus aut ipsa tellure coorta in loca se cava terrai coniecit ibique speluncas inter magnas fremit ante tumultu versabunda portatur, post incita cum vis exagitata foras erumpitur et simul altam diffindens terram magnum concinnat hiatum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 19:2)
Ausim dicere, ut vilitas edulium animos hominum ad parandas obsoniorum copias incitaret, et gulae servire etiam qui parvis essent facultatibus possent.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 11:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION