라틴어 문장 검색

in rhetoricis etiam, quos sine dubio ipse non probat, finem facit persuadere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 215:1)
ideoque diligentiores sibi sunt visi, qui, cum de rhetorice idem sentirent, existimaverunt eam vim dicendo persuadendi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 219:1)
a quo non dissentit Theodectes, sive ipsius id opus est, quod de rhetorice nomine eius inscribitur, sive, ut creditum est, Aristotelis, in quo est, finem esse rhetorices ducere homines dicendo in id, quod actor velit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 219:3)
rhetorice est vis inveniendi omnia in oratione persuasibilia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 222:2)
excludunt a rhetorice malos et illi, qui scientiam civilium officiorum putaverunt, si scientiam virtutem iudicant;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 245:2)
his approbatis, simul manifestum est illud quoque, quem finem vel quid summum et ultimum habeat rhetorice, quod τέλοσ dicitur, ad quod omnis ars tendit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 247:3)
sequitur quaestio, an utilis rhetorice.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 249:1)
transeamus igitur ad eam quaestionem, quae sequitur, an rhetorice ars sit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 269:2)
quod quidem adeo ex iis, qui praecepta dicendi tradiderunt, nemo dubitavit, ut etiam ipsis librorum titulis testatum sit, scriptos eos de arte rhetorica;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 270:1)
Cicero vero eam, quae rhetorice vocetur, esse artificiosam eloquentiam dicat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 270:2)
ita si rhetorice vocari debet sermo quicunque, fuisse eam, antequam esset ars, confitebor;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 278:5)
sed idem et de arte rhetorica tris libros scripsit, et in eorum primo non artem solum eam fatetur, sed ei particulam civilitatis sicut dialectices adsignat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 282:2)
hunc modo nullum esse in rhetorice, modo non praestari eum, qui promittatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 290:2)
quae omnia apparet de ea rhetorice dici, quae sit a bono viro atque ab ipsa virtute seiuncta;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 299:1)
alioqui ubi iniusta causa est, ibi rhetorice non est, adeo ut vix admirabili quodam casu possit accidere, ut ex utraque parte orator, id est vir bonus, dicat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 299:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION