도구

도구

라틴어 문장 검색

"nam quisquis magni census praecepit amorem et laevo monitu pueros producit avaros dat libertatem et totas effundit habenas curriculo, quem si revoces, subsistere nescit et te contempto rapitur metisque relictis."
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV81)
Tum porro quoniam est extremum quodque cacumen corporis illius, quod nostri cernere sensus iam nequeunt, id ni mirum sine partibus extat et minima constat natura nec fuit umquam per se secretum neque post hac esse valebit, alterius quoniamst ipsum pars primaque et una, inde aliae atque aliae similes ex ordine partes agmine condenso naturam corporis explent;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 16:1)
deinde quod omnino finem non esse secandis corporibus facient neque pausam stare fragori nec prorsum in rebus minimum consistere qui, cum videamus id extremum cuiusque cacumen esse quod ad sensus nostros minimum esse videtur, conicere ut possis ex hoc, quae cernere non quis extremum quod habent, minimum consistere . Huc accedit item, quoniam primordia rerum mollia constituunt, quae nos nativa videmus esse et mortali cum corpore, funditus ut qui debeat ad nihilum iam rerum summa reverti de nihiloque renata vigescere copia rerum;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 18:9)
'At saepe in magnis fit montibus' inquis 'ut altis arboribus vicina cacumina summa terantur inter se validis facere id cogentibus austris, donec flammai fulserunt flore coorto.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 22:6)
sed plura accedere debent, donec alescendi summum tetigere cacumen.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 25:7)
Nec ratio solis simplex [et] recta patescit, quo pacto aestivis e partibus aegocerotis brumalis adeat flexus atque inde revertens canceris ut vertat metas ad solstitialis, lunaque mensibus id spatium videatur obire, annua sol in quo consumit tempora cursu.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 24:1)
nam medio cursu flatus aquilonis et austri distinet aequato caelum discrimine metas propter signiferi posituram totius orbis, annua sol in quo concludit tempora serpens, obliquo terras et caelum lumine lustrans, ut ratio declarat eorum qui loca caeli omnia dispositis signis ornata notarunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 26:2)
namque alid ex alio clarescere corde videbant, artibus ad summum donec venere cacumen.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 49:7)
Fortuna inmoderata in bono aeque atque in malo Si tibi erat libitum litterarum laudibus Floris cacumen nostrae famae frangere, Cur, cum vigebam membris praeviridantibus, Satisfacere populo et tali cum poteram viro, Non flexibilem me concurvasti ut carperes?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:6)
esse autem medium aethera Iovem, Iunonem vero imum aera cum terra, et Minervam summum aetheris cacumen:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 8:2)
Praestat Trinacrii metas lustrare Pachyni Cessantem longos et circumflectere cursus, Quam semel informem vasto vidisse sub antro Scyllam et caeruleis canibus resonantia saxa.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VI. 4:4)
— Fata vocant, metasque dati pervenit ad aevi.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 4:3)
Nam et cacumen montis Idae et oppidum sub eodem monte hoc nomine vocantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 3:3)
Homerus significationem cacuminis ita ponit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 4:1)
Ex his liquido claret Gargara cacumen Idae montis appellitari.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 6:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION