도구

도구

라틴어 문장 검색

Arbores quae inferum deorum avertentiumque in tutela sunt, eas infelices nominant:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XX. 3:2)
Labitur infelix studiorum atque immemor herbae Victor equus, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 3:2)
Evolat infelix.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 5:3)
— Infelix quae memet in omnia verti!
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 6:7)
Et idem, cum miserabilem fortunam suam faceret, ut victo sibi parceretur:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 11:1)
Infelix puer atque impar congressus Achilli, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 3:2)
— Parvumque patri tendebat Iulum, ut non minus miserabile sit periculum in parvo quam in filio, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 3:3)
Ducitur infelix aevo confectus Aletes, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 5:3)
Occisum inducit Orphea, et miserabiliorem interitum eius a loco facit:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 13:2)
Cassandrae quoque raptum vel deminutionem quam miserabilem fecit sacer locus:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 14:1)
Et Orpheus miserabilis ex longo dolore:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 16:3)
Revera enim plerumque efficit causa ut res aut atrox aut miserabilis videatur, ut Cicero in Verrem, qui ob sepulturam in carcere necatorum a parentibus rogabatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 1:2)
Haec enim causa illum hostibus etiam miserabilem fecit.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 9:1)
A parabola vero, quoniam magis hoc poetae convenit, saepissime pathos movet, cum aut miserabilem aut iracundum vellet inducere.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 7:1)
Miserabilem sic:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 7:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION