라틴어 문장 검색

Utque hominis speciem materna sumit in alvo perque suos intus numeros componitur infans, nec nisi maturus communes exit in auras, sic ubi visceribus gravidae telluris imago effecta est hominis, feto consurgit in arvo, quodque magis mirum est, simul edita concutit arma.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 8:4)
Ecce vetus calido versatus stipes aeno fit viridis primo, nec longo tempore frondes induit et subito gravidis oneratur olivis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 16:15)
Quo postquam geminam tauri iuvenisque figuram clausit, et Actaeo bis pastum sanguine monstrum tertia sors annis domuit repetita novenis, utque ope virginea nullis iterata priorum ianua difficilis filo est inventa relecto, protinus Aegides rapta Minoide Diam vela dedit comitemque suam crudelis in illo litore destituit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 17:1)
Sternuntur gravidi longo cum palmite fetus bacaque cum ramis semper frondentis olivae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 30:9)
Adnuit his capitisque sui pulcherrima motu concussit gravidis oneratos messibus agros.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 80:3)
Protinus, ut secto piceae de cortice guttae, utve tenax gravida manat tellure bitumen, utve sub adventu spirantis lene favoni sole remollescit, quae frigore constitit, unda, sic lacrimis consumpta suis Phoebeia Byblis vertitur in fontem, qui nunc quoque vallibus illis nomen habet dominae nigraque sub ilice manat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 53:1)
Gravidae qui coniugis aures vocibus his monuit, cum iam prope partus adesset:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 57:3)
media gravidus tumet arbore venter.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 49:2)
Capta viri forma non iam Cythereia curat litora, non alto repetit Paphon aequore cinctam piscosamque Gnidon gravidamve Amathunta metallis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 53:1)
fallor, an incipiunt gravidae vanescere nubes, victaque mutati frangitur unda maris?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 259)
Si quis es, insultes qui casibus, improbe, nostris, meque reum dempto fine cruentus agas, natus es e scopulis et pastus lacte ferino, et dicam silices pectus habere tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 111)
quinque in deserto panes iubet et duo pisces adponi in pastum populis, qui forte magistrum non revocante fame stipabant undique saeptum, inmemoresque cibi vicos, castella, macellum, oppida, mercatus et conciliabula et urbes respuerant, largo contenti dogmate vesci, multa virum strato fervent convivia faeno, centenos simul accubitus iniere sodales, seque per innumeras infundunt agmina mensas, pisciculis - iam crede Deum - saturanda duobus et paucis crescente cibo per fragmina crustis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3235)
quis, nisi qui corpus pastumque et corporis omnem condens ex nihilo nulla existente creavit mundum materia?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3239)
ipsa quidem sincera fuit dum conditur olim, quae collata rudem fecit viviscere limum, utpote de liquido naturae semine primos accipiens habitus superoque expressa sereno, sed mox, ut gravido iussa est innectier arvo, suavibus inlecebris nimium blandita refrixit deque volutabris pretiosum polluit ignem, dum transgressa Dei positum fas inproba calcat, haec prima est natura animae, sic condita simplex decidit in vitium per sordida foedera carnis, exim tincta malo peccamine principis Adae infecit genus omne hominum quod pullulat inde, et tenet ingenitas animarum infantia in ortu primi hominis maculas, nec quisquam nascitur insons.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3298)
culpam qui non habet, ipso pastus defectu mortem consumit inanem.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3310)

SEARCH

MENU NAVIGATION