라틴어 문장 검색

non Haemonius, quem cuspide perculit, heros Confossum medica postmodo iuvit ope?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 9a5)
sit hcet ut fuerit, tamen hac Mutinensia Caesar grandine militia perculit arma sua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권440)
Tunc quoque lenta manu flectentem cornua Perseus stipite, qui media positus fumabat in ara, perculit et fractis confudit in ossibus ora.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 5:5)
quos omnes dextra Dryantis perculit adversos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 33:6)
1 quid tibi, profane serpens, profuit rebus novis plasma primum perculisse versipelli hortamine?
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae48)
rara reos iusta percellit poena securi, sed quid ego haec meditor?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 257)
"ille petitae postquam perculerat tremefacta repagula portae, Baianis resolutus aquis durissima luxu robora destituit ferrumque libidine fregit."
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2256)
per crimen orta dissoluta est crimine, Abel quod ante perculit, Christum dehinc;
(프루덴티우스, Hamartigenia, 머리말11)
perculeris iam tu me:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 3264)
Obstipuit simul ipse simul perculsus Achates laetitiaque metuque;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 30:9)
solus qui Paridem solitus contendere contra, idemque ad tumulum, quo maximus occubat Hector, victorem Buten immani corpore, qui se Bebrycia veniens Amyci de gente ferebat, perculit, et fulva moribundum extendit harena.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 15:6)
cetera qua rerum iaceant perculsa ruina, ante oculos interque manus sunt omnia vestras.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 12:7)
tacent et albus ora pallor inficit mentesque perculsae Stupent.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 77)
ingeniosa haec et fortia et ex ancipiti diserta creduntur, pervasitque iam multos ista persuasio, ut id iam demum eleganter atque exquisite dictum putent, quod sit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 60:1)
cum etiam hoc genus simulari litium soleat, cum ius mortis a senatu quidam ob aliquam magnam infelicitatem vel etiam paenitentiam petunt, in quibus non solum cantare, quod vitium pervasit, aut lascivire, sed ne argumentari quidem nisi mixtis, et quidem ita ut ipsa probatione magis emineant, adfectibus decet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 57:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION