라틴어 문장 검색

o animum gravem, Mundi capacem!
(JOSEPHUS ADDISON, AD INSIGNISSIMUM VIRUM D. THO. BURNETTUM, SACRAE THEORIAE TELLURIS AUTOREM 1:23)
Sed postquam insanus pugnae deferbuit aestus, Exuerintque truces animos, jam Marte fugato, Diversas repetunt artes, curasque priores.
(JOSEPHUS ADDISON, MACHINAE GESTICULANTES (ANGLICE A PUPPET-SHOW) 7:3)
O tandem absiste triumphis Expletus, penitusque animo totum excute Martem.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 1:4)
Nassovi secura tui, desiste tumentes Prospicere in fluctus animo suspensa, trucesque Objurgare notos, tardamque requirere puppim:
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 11:1)
Heroum ingentes animos et tristia bella Pieridum labor exhausit, versuque sonore Jussit et aeterna numerorum assurgere pompa:
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 1:5)
Eheu quando animi par invenietur imago?
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 9:5)
Itaque inter diversos amores et amicitias fluctuans, rapiebatur animus huc atque illuc:
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:3)
Igitur cum sacra Scriptura dulcesceret, et parum illud scientiae quod mihi mundus tradiderat, earum comparatione vilesceret, occurrebant animo quae de amicitia in praefato libello legeram, et iam mirabar quod non mihi more solito sapiebant.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:11)
Porro amicus quasi amoris, vel ut quibusdam placuit ipsius animi custos dicitur;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:25)
quoniam amicum meum amoris mutui, vel ipsius animi mei oportet esse custodem, ut omnia eius secreta fideli silentio servet, quidquid in ea vitiosum viderit pro viribus curet et toleret;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:26)
Amicitia igitur ipsa virtus est qua talis dilectionis ac dulcedinis foedere ipsi animi copulantur, et efficiuntur unum de pluribus.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:28)
Tunc, motu, nutu, verbis, obsequiis, animus ab animo captivatur, et accenditur unus ab altero, et conflantur in unum;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:1)
Certe cum in caeteris omnibus irrationabilia deprehendantur, in hac tantum parte ita humanum animum imitantur, ut pene ratione agi aestimentur.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:17)
Dic nunc, rogo te, utrum elapsum animo sit, an adhuc memoria teneas, quid inter te quondam et tuum Ivonem de amicitia spiritali convenerit;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:11)
ut, licet ex humanis exemptus, conditioni satis dederit, in meo tamen animo numquam videatur obiisse.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION