라틴어 문장 검색

redit atque exile profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권173)
adsistunt lacrimis atque igne tumentes Cocytos Phlegethonque, et Styx periuria divum arguit, ille autem supera compage soluta nec solitus sentire metus expavit oborta sidera, iucundaque offensus luce profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권9)
tune dulces superos atque omne ex ordine alumnum numen ubique sacri resonant paeanes, ubique serta coronatumque merum, nunc funera rident auguris ignari, contraque in tempore certant Tiresian laudare suum;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권113)
huius tum vultu dea dissimulata profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권347)
cecidit laxata casside vultus, aegraque per trepidos exspirat gratia visus, et prensis concussa comis ter colla quaterque stare negant, ipsisque nefas lacrimabile Thebis, ibat purpureus niveo de pectore sanguis, tandem haec singultu verba incidente profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권379)
tum vulgus euntem auctorem pacis servatoremque deumque conclamat gaudens atque ignibus implet honestis, iamque iter ad muros cursu festinus anhelo obtinet et miseros gaudet vitasse parentes, eum genitor - steteruntque ambo et vox haesit utrique, deiectaeque genae, tandem pater ante profatus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권301)
stabat tunc forte parenti proxima, dum coetu Capaneus laudatur ab omni Ditis et insignem Stygiis fovet amnibus umbram, protinus abrupta terrarum mole sub astris constitit, exsultant manes, quantumque profundae rarescunt tenebrae, tantum de luce recessit, excipit atra soror dextraeque innexa profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권33)
- iaculis et voce superba tecta incessentem, magno prius omnia planetu implet et ex muris ceu descensura profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권189)
sed ambo deficiunt fixique silent, tandem ora retexit Argia, corpusque tamen complexa profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권174)
Dispositiones etiam dei et tunc prophetis contionantibus exceperunt1 et nunc lectionibus resonantibus carpunt.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 22장 8:8)
Ecce lingua Brittaniae, quae nil aliud nouerat quam barbarum frendere, iam dudum in diuinis laudibus Hebreum coepit alleluia resonare.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 4:10)
Referre autem erat solitus, quod aperte eos inter alia resonare audiret:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIX.17)
Bella Maro resonet, nos pacis dona canamus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XVIII [XX].5)
Munera nos Christi, bella Maro resonet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XVIII [XX].6)
At ipse cuncta, quae audiendo discere poterat, rememorando secum, et quasi mundum animal ruminando, in carmen dulcissimum conuertebat, suauiusque resonando doctores suos uicissim auditores sui faciebat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 2:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION