도구

도구

라틴어 문장 검색

nam qui instat, inquit, alicui eumque properans urget opprimereque eum studet festinatque, aut contra de cuius periculo et exitio festinatur, is uterque 'infestus' dicitur ab instantia atque imminentia fraudis, quam vel facturus cuipiam vel passurus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XII 7:3)
Vergilius quoque, si quis animum adtendat, duo ista verba properare et maturare tamquam plane contraria scitissime separavit in hisce versibus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XI 7:1)
Frigidus agricolam si quando continet imber, Multa, forent quae mox caelo properanda sereno, Maturare datur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XI 7:2)
per serenas, quoniam tempus instat, properari necessum est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XI 8:2)
Hunc igitur ut sequerer properavi quem praesentes non sunt secuti;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, I 2:2)
'Vultus denique,' inquit, 'totus, qui sermo quidam tacitus mentis est, hic in fraudem homines impulit, hic eos quibus erat ignotus decepit, fefellit, induxit.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXV 24:1)
Quem cum statim properans redderem:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, VI 6:2)
Quid properas?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VII 6:3)
Ita plerique nostrum quae remotiora verba invenimus dicere ea properamus, non discere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, IX 3:1)
Quod M. Cato differre dixit properare et festinare;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 1:1)
FESTINARE et properare idem significare atque in eandem rem dici videntur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 2:1)
Aliud est ' properare,' aliud ' festinare.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 3:2)
' Qui unum quid mature transigit, is properat;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 3:3)
Quod ut faceret illud eum maxime impulit, quia sub discessum suum e Brittania spem nonnullam summo cum artificio iniecerat (prout tunc res suae postulabant) se, si in regno Angliae obtinendo sibi res feliciter cederent, Annam ducatus Britanniae haeredem (quae paulo post Carolo Octavo Franciae nupsit) in uxorem ducturum.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 13:2)
Postquam autem ad Sancti Edmundi Burgum venisset, accepit Thomam marchionem Dorcestriae (qui unus ex pignoribus fuerat in Gallis) ad ipsum properare ut se a quibusdam accusationibus contra se exhibitis purgaret.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 11:32)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION