라틴어 문장 검색

Sed postquam medullitus oculos mentis infixi et per efficacissima signa divinam providentiam hoc effecisse cognovi, admiratione cedente, derisiva quedam supervenit despectio, cum gentes noverim contra romani populi preheminentiam fremuisse, cum videam populos vana meditantes, ut ipse solebam, cum insuper doleam reges et principes in hoc unico concordantes:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 1:7)
natura enim in providendo non deficit ab hominis providentia, quia si deficeret, effectus superaret causam in bonitate:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 18:3)
Ergo ab hac providentia natura non deficit in suis ordinatis. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 18:8)
Hic Pirrus 'Heram' vocabat fortunam, quam causam melius et rectius nos 'divinam providentiam' appellamus. 9.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 31:5)
'reposita', scilicet in Dei providentia ecterna. 20.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 32:6)
Duos igitur fines providentia illa inenarrabilis homini proposuit intendendos :
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:13)
et cum privatus esset, et cum magistratum summum gereret, de Dei optimi maximi providentia, semper cum metu religioso locutus est.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.116)
At Dei optimi maximi munere et providentia factum est, ut, apud exercitum cum imperio esset Washingtonius, usque dum, hostibus ubique debellatis, pacem virtute conciliaret.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.215)
Recepta sub oculis omnis ecclesiae communione quid fecit?
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 6:2)
Hace ab Alexandrinis sacerdotibus papaque Athanasio et postea Petro, qui persecutionem Arrianae hereseos declinantes quasi ad tutissimum communionis suae portum Roman confugerant, vitam beati Antonii adhuc tune viventis monasteriaque in Thebaide Pachumii et virginum ae viduarum didicit disciplinam nee erubuit profiteri, quod Christo placere cognoverat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 5:2)
Et, ut primum de servis loquamur, iocone an serio putas esse hominum genus quod di inmortales nec cura sua nec providentia dignentur?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 2:3)
Alii putant Romulum vel altiore prudentia vel certi numinis providentia ita primos ordinasse menses, ut, cum praecedens Marti esset dicatus, deo plerumque hominum necatori, ut Homerus naturae conscius ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 9:1)
Sed divinae providentiae vicit instantia, quae creditur iuvisse partum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 55:1)
ideo in insula Delo ad confirmandam fidem fabulae aedes Providentiae, quam ναὸν Προνοίας ἀθηνᾶς appellant, apta religione celebratur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 55:2)
undique colles Inclusere cavi, et nigra nemus abiete cingit, quae res utique faciebat lucum a populi communione secretum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 9:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION