도구

도구

라틴어 문장 검색

Quam quidem voluntatem Dei originem rerum certissimam si quis ponat, recte eum putare consentiam.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:20)
In tantum autem in omnibus quae Deus facit, quod bonum est attendit, ut ipso boni pretio potius quam voluntatis suae libito, ad singula facienda inclinari dicatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:50)
Juxta voluntatem enim suam fecit, tam in coelo quam in terra, et non est qui resistat manui ejus, et dicat:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:52)
Non ita ut aestimat Nabuchodonosor operatur Deus, more videlicet eorum qui in his quae faciunt, non tam quod bonum est attendunt, quam ut suae satisfaciant voluntati, qualiscunque ipsa sit. De qualibus scriptum est:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:62)
Hoc volo, sic jubeo, sit pro ratione voluntas.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:63)
Hoc autem modo unusquisque voluntatem suam sequi prohibetur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 12:67)
Deus quippe immutabilis naturae, ita immutabilis est voluntatis.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 13:30)
Alioquin nequaquam de eis quae facit grates ei referendae essent, cum ea quae dimittere non potest, necessitate magis quadam propriae naturae compulsus, quam gratuita voluntate ad haec facienda inductus agat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 14:18)
Primum itaque atque opportune de Deo dictum est, quod ei subest posse, cum voluerit, ut scilicet in singulis faciendis ita ejus potestas et voluntas sese comitentur, ut quod velit minime possit, nec possit etiam tunc facere, quando ut fiat non vult, veluti modo pluviam facere non vult, qui hoc ideo fieri non vult modo, quia id modo fieri non convenire, nec hoc tempus pluviae idoneum censet, quadam utique rationabili de causa, licet nobis occulta.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 16:1)
Voluntati enim ejus quis resistet? (Rom. IX, 19.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 17:7)
) Unde et beatus meminit Augustinus, omnipotens Deus, non quia omnia potest, sed quia quaecunque vult potest, nec ullatenus voluntatis ejus praepediri potest effectus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 17:8)
Ideoque quidquid vellet necessario fieret cum vellet, quia videlicet ejus voluntas effectu carere nullatenus posset.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 17:9)
Sed hac profecto eorum ratione, et quasi sub quadam voluntatis ejus conditione eum etiam posse peccare, vel aliquid inhoneste agere, dicere possemus, cum sit certum nihil etiam ei in hoc resistere posse, si et id facere vellet quod non oporteret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 17:10)
Praeterea cum dicunt inde eum omnipotentem dici, quia quidquid vult potest, manifeste ita ejus potestatem et voluntatem consociant, ut ubi deest ejus velle, desit et posse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 17:11)
Puto et ex his quae dicta sunt facile refelli posse quod de providentia Dei vel ejus voluntate circa creaturas objici posse videtur, ut eum ipse videlicet sine his quae ab aeterno in se habent, non esse potuerit, quia non convenerit, non tamen ponamus res quae provisae sunt, vel quas esse voluit, ideo non potuisse non esse, hoc est ex necessitate eas contigisse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 20:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION