라틴어 문장 검색

Per temporales insuper opes atque divitias acquirit homo magnam potentiam, ita quod reges et principes ac fere quilibet homines eam sequantur et timeant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 252:6)
verumtamen confisi, non de nostra scientia vel potentia, sed potius de vestra solita clementia et benignitate huc venimus, et ecceparati sumus vestris parere mandatis et cum juramento ac juratoribus inomnibus et per omnia, flexis genibus fusisque lacrimis, obedire tam inpersonis quam in rebus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 305:4)
Similiter simotus animi loquentis nobiscum turbati sint aliqua ex prædictis causis,alia qui vult, ut ei præstemus consilium vel auxilium in mala causa, velindicemus etiam malitias vel collusiones vel faciamus aut dicamus aliquidquod ledat pietatem vel æxtimationem aut reverentiam nostram vel suam, veletiam aliquid quod sit contra bonos mores, statim, Deum præ oculishabentes, aperta fronte debemus animi ejus motus perturbatos propossecohibere eique benigne dicere:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 20:5)
non, utin maiori reverentia habeatur et dicatur quia ypocrita non est qui hominibusfactum suum nolit propalari.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 11:16)
Ut patet in verbis tuis, nihil meae potentiam gloriae vereris.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 199:21)
omne enim quod recipitur, ut dicunt Boethius et Aristoteles in VI Ethicorum, est in eo in quo recipitur, secundum potestatem recipientis et non secundum potestatem causae, a qua est. Hoc possumus videre in his quae a Dionysio dicuntur processiones divinae, sicut est vita et ratio et sapientia et huiusmodi, quae secundum quod procedunt longius a deo secundum gradus entium, efficiuntur magis temporalia et mutabilia et potentiae materiali et privationi permixta, cum tamen in deo sint simplicissima et aeterna et immutabilia et immaterialia.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 7:10)
sementis enim haec non est in potentia, quae sit ante actum, sed est ipsa actio naturae intellectualis.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 9:3)
Prius ergo quam pariat bonum, hoc est, reverentiam Deo debitam;
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 1장 5:18)
postea Abel generatur, in quo sit reverentia divinitatis.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 3장 2:18)
II, 4), qualis est apostolicae forma sententiae, amictum sapientiae atque pietatis omni pretiosiorem auro refulgens, tunc chorum prudentiae, temperantiae, fortitudinis, ac justitiae suscipiens quae flagrabant odorem disciplinarum, incutiens reverentiam, infundens gratiam.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 6장 4:5)
Si autem cognoscas infirmum te esse, cognosces Deum esse supra omnia, et immemor esse non poteris, ut ei reverentiam debitam solvas.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 7장 3:6)
Virtus mea et potentia mea fecit mihi virtutem hanc magnam:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 7장 4:3)
Diffidere est enim de potentia Dei, aestimare quod non audiaris, nisi clamaveris.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 9장 6:10)
Aut quomodo fieri posset, ut naturae obedientiam deferret, qui Deo reverentiam non exhiberet?
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 9장 3:7)
Littera evidentem pietatis expressit affectum, quod nudatum amictu patrem boni filii videre caverunt, ne paterna reverentia vel ipso minueretur aspectu.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 31장 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION