도구

도구

라틴어 문장 검색

Exstincto enim senatu deletisque iudiciis quid est quod dignum nobis aut in curia aut in foro agere possimus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 3:3)
num admoveri possit oratio ad sensus animorum atque motus vel inflammandos vel etiam exstinguendos, quod unum in oratore dominatur, sine diligentissima pervestigatione earum omnium rationum, quae de naturis humani generis ac moribus a philosophis explicantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 60:3)
postea quam exstinctis his omnis eorum memoria sensim obscurata est et evanuit, alia quaedam dicendi molliora ac remissiora genera viguerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 95:1)
Nam illud immortalitate dignum ingenium, illa humanitas, illa virtus L. Crassi morte exstincta subita est vix diebus decem post eum diem, qui hoc et superiore libro continetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 1:2)
neque vero longe ab eo C. Iuli caput hospitis Etrusci scelere proditum cum L. Iuli fratris capite iacuit, ut ille, qui haec non vidit, et vixisse cum re publica pariter et cum illa simul exstinctus esse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 10:2)
Ego vero te, Crasse, cum vitae flore tum mortis opportunitate divino consilio et ornatum et exstinctum esse arbitror;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 12:1)
sed ea horum vi et disputationibus sunt iam diu fracta et exstincta.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 62:3)
Namque ut olim deficere sol hominibus exstinguique visus est, cum Romuli animus haec ipsa in templa penetravit, quandoque ab eadem parte sol eodemque tempore iterum defecerit, tum signis omnibus ad principium stellisque revocatis expletum annum habeto;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 7 4:5)
Nam principium exstinctum nec ipsum ab alio renascetur nec ex se aliud creabit, siquidem necesse est a principio oriri omnia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 8 4:9)
cuius sermone ita tum cupide fruebar, quasi iam divinarem, id quod evenit, illo exstincto fore unde discerem neminem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 16:8)
nam haec quoque, nisi tamquam lumini oleum instilles, exstinguuntur senectute.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 47:2)
ita sensim sine sensu aetas senescit nec subito frangitur, sed diuturnitate exstinguitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 49:15)
quocirca nihil esse tam detestabile tamque pestiferum quam voluptatem, si quidem ea, cum maior esset atque longior, omne animi lumen exstingueret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 53:4)
quae aut plane neglegenda est, si omnino exstinguit animum, aut etiam optanda, si aliquo eum deducit ubi sit futurus aeternus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 85:3)
itaque adulescentes mihi mori sic videntur, ut cum aquae multitudine flammae vis opprimitur, senes autem sic, ut cum sua sponte, nulla adhibita vi, consumptus ignis exstinguitur, et quasi poma ex arboribus, cruda si sunt, vix evelluntur, si matura et cocta, decidunt, sic vitam adulescentibus vis aufert, senibus maturitas;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 90:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION