라틴어 문장 검색

Nec melior Scintilla, quae de cervice sua capsellam detraxit aureolam, quam Felicionem appellabat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 67:12)
Composita ergo in gremio Scintillae incensissimam rubore faciem sudario abscondit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 67:22)
Interpellavit loquentem Scintilla et plane inquit non omnia artificia servi nequam narras.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:2)
Tu autem, Scintilla, noli zelotypa esse.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:8)
Iam coeperat Fortunata velle saltare, iam Scintilla frequentius plaudebat quam loquebatur, cum Trimalchio Permitto inquit Philargyre et Cario, etsi prasinianus es famosus, dic et Menophilae, contubernali tuae, discumbat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 70:19)
Consternata est etiam Scintilla trepidantemque sinu suo texit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 74:22)
| Idem et Scintilla flens dixit ac per genium eius Gaium appellando rogare coepit, ut se frangeret.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 75:3)
| Mox incincta quadrato pallio cucumam ingentem foco apposuit, simulque pannum de carnario detulit furca, in quo faba erat ad usum reposita | et sincipitis vetustissima particula mille plagis dolata.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 135:4)
Flumine vicino stultus sitit, et riget euro cum calidus tepido consonat igne focus.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 22:3)
Et quisquam pia tura focis inponere curat?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 321)
Cur, modo Vestalis, taedas invitor ad ullas Turpis et Iliacis infitianda focis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 643)
dentur in antiquos tura merumque focos;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:455)
vidi ego linigerae numen violasse fatentem Isidis Isiacos ante sedere focos, alter, ob huic similem privatus lumine culpam, clamabat media se meruisse via.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 137)
non dubia est Ithaci prudentia, sed tamen optat fumum de patriis posse videre focis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 313)
tu mihi narrasti, cum multis lucibus ante fuderit assiduas nubilus Auster aquas, numine caelesti solem fulsisse serenum, cum populi vultu conveniente die, atque ita victorem cum magnae vocis honore bellica laudatis dona dedisse viris, claraque sumpturum pictas insignia vestes tura prius sanctis inposuisse focis, iustitiamque sui caste placasse parentis, illo quae templum pectore semper habet, quaque ierit felix adiectum plausibus omen, saxaque roratis erubuisse rosis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 114)

SEARCH

MENU NAVIGATION