라틴어 문장 검색

casiasque recentes statim carptas.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 3035)
ipse alibi "et Saturi petito lon- ginqua Tarenti". sed non placet, ut aquatiles lanificae Tarentinam purpuram carpant.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 33510)
Cicones autem Thraces mulieres sunt, quae ab Orpheo spretae carpsere eum per Liberi sacra simulata.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 5192)
"Anaxagorae vero discriptio et motus infinitae mentis deus dieitur, et Pythagorae deus est animus per universam rerum naturam commeans et intentus, ex quo etiam animalium omnium vita carpatur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 19장 1:17)
"Illic sapiens ignis membra urit et reficit, carpit et nutrit."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 35장 1:5)
"Quis autem ille qui dubitat, vernis indulgere nos floribus, cum carpamus et rosam veris et lilium et quicquid aliud in floribus blandi coloris et odoris est?"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 38장 1:3)
Nam Pythagoras, qui censuit animum esse per naturam rerum omnem intentum et commeantem, ex quo nostri animi carperentur, non vidit distractione humanorum animorum discerpi et lacerari deum, et cum miseri animi essent, quod plerisque contingeret, tum dei partem esse miseram, quod fieri non potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 27:3)
Iam vero alia animalia gradiendo alia serpendo ad pastum accedunt, alia volando alia nando, cibumque partim oris hiatu et dentibus ipsis capessunt, partim unguium tenacitate arripiunt partim aduncitate rostrorum, alia sugunt alia carpunt alia vorant alia mandunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 122:2)
Atque interea tamen, dum haec, quae dispersa sunt, coguntur, vel passim licet carpentem et conligentem undique repleri iusta iuris civilis scientia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 191:1)
Neque semper utendum est perpetuitate et quasi conversione verborum, sed saepe carpenda membris minutioribus oratio est, quae tamen ipsa membra sunt numeris vincienda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 190:4)
nullaene igitur res sunt seniles, quae vel infirmis corporibus animo et mente administrentur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 21:4)
nihil necesse est mihi de me ipso dicere, quamquam est id quidem senile aetatique nostrae conceditur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 39:3)
ut petulantia, ut libido magis est adulescentium quam senum, nec tamen omnium adulescentium, sed non proborum, sic ista senilis stultitia, quae deliratio appellari solet, senum levium est, non omnium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 47:5)
ut enim adulescentem in quo est senile aliquid, sic senem in quo est aliquid adulescentis probo, quod qui sequitur, corpore senex esse poterit, animo numquam erit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 49:2)
avaritia vero senilis quid sibi velit, non intellego.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 83:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION