도구

도구

라틴어 문장 검색

situs remotior ab urbibus magnis, quod negotiis obest, aut etiam propinquor, quod victui necessaria absorbet et omnia cara reddit;
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLIII. [ = English XLV] DE AEDIFICIIS 1:17)
BINI collegae parili duo dolia lege Distribuunt lentis, racione sed impare mentis, Alter ut aequalis sua pars foret atque sodalis, Alter ut excedat solitaque cupidine ledat;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VII. De fraudulento, qui sua fraude decipitur 8:1)
Quo uir ut accessit simplex, dum talia nescit, Vas uidet addictum sibi ueste sodalis amictum;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VII. De fraudulento, qui sua fraude decipitur 8:3)
Ergo suae testae detracta preside ueste, Texit amore pari uas inde sodalis auari;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VII. De fraudulento, qui sua fraude decipitur 8:5)
Cui sint ut cari, ceperunt talia fari, Maior, ut est moris, factus suadela minoris:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, IX. De duobus ursis et rege eorum 10:2)
Credulus hic ales rediens docet ista sodales.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:22)
CESARIS in lecto, niueo uelamine tecto, Sexquipedem letum perhibent requiescere suetum, Sanguine cuius ali quem mos erat absque sodali.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XV. De rege et duobus pulicibus 16:1)
se ledere denegat ipsum, Excusans tali sese racione sodali:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVIII. De mure et gatto 19:15)
Ad poenam talem uult cogere quisque sodalem.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:21)
Auribus hec cordis quicumque capaciter audis, In te quicquid odis fieri molimine quouis, Cuilibet arte mali caueas inferre sodali!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXII. De uulpe et ibide 35:13)
Quale tibi cesum iecur ipsius esset ad aesum, Quotque parare uales epulas hinc atque sodales!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIII. De ceruo et equo 36:7)
An uero tu pretiosam aestimas abituram felicitatem et cara tibi est fortuna nec praesens manendi fida et cum discesserit allatura maerorem?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:25)
Taceo quod desolatum parente summorum te uirorum cura suscepit delectusque in affinitatem principum ciuitatis, quod pretiosissimum propinquitatis genus est, prius carus quam proximus esse coepisti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:12)
Cum igitur praecipua sit mortalibus uitae cura retinendae, o te, si tua bona cognoscas, felicem, cui suppetunt etiam nunc quae uita nemo dubitat esse cariora.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:13)
Haec tibi certos sodalium uultus ambiguosque secreuit, discedens suos abstulit, tuos reliquit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XV 1:12)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION