도구

도구

라틴어 문장 검색

Neque civitates tantum, sed vicos etiam atque agros superstitionis istius contagio pervagata est;
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 9:4)
magna superstitio tibi sit natalis amicae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:277)
res inmoderata cupido est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 1513)
4. Octo post annos quam Pacem in terris Litterae encyclicae sunt evulgatae, anno MCMLXXI, beatus Paulus VI de oecologica quaestione egit, cum idem exhiberet discrimen, quod ex immoderata humana industria “funeste manat”:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 7:1)
dictum est, a Genesis narratione sumpto initio, ubi ad “subiciendam” terram invitatur (cfr Gn 1,28), immoderato naturae usui sine lege obsecundari, cum ostendatur hominis dominatoris eversorisque effigies.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 88:4)
Interea homines “fruuntur quadam specie sumptuosi et immoderati superprogressus qui improbanda ratione adversatur permanenti infrahumanae egestatis condicioni”, dum non satis celeriter apparantur institutiones oeconomicae et normae sociales quae pauperioribus subinde ad fundamentales opes accedere sinant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 146:10)
Ceterum, pericula non semper ad ipsam technicam sunt referenda, sed ad eius incongruentem aut immoderatam applicationem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 174:2)
Saepe animadvertitur consumptio immoderata improvidaque parentum quae filiis nocet, qui magis ac magis difficultates perpetiuntur ad propriam emendam domum atque familiam condendam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 210:3)
Immoderata rerum consumptio ex paradigmate technico oeconomico subiective eruitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 261:2)
Hoc modo actio humana non tantum a vacua praeservatur nimia operositate, sed etiam ab immoderata voracitate et a segregata conscientia quae fert ad solum personale beneficium persequendum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 300:9)
stulta superstitio tacuit, vox festa quievit, quae male conspicuae celebrabat imaginis aurum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 358)
quamvis Saturnis Iunonibus et Cythereis, portentisque aliis fumantes consecret aras, attamen in caelum quotiens suspexit, in uno constituit ius omne deo, cui serviat ingens virtutum ratio variis instructa ministris, quae gens tam stolida est animis, tam barbara linguis, quaeve superstitio tam sordida, quae caniformem latrantemque throno caeli praeponat Anubem?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 369)
en tibi Christum, infelix Iudaea, Deum, qui sabbata solvens terrea mortales aeterna in sabbata sumpsit, gentibus emicuit, praefulsit regibus, orbem possidet, imperii dominam sibi cedere 1 Romam conpulit et simulacra deum Tarpeia subegit, disce tuis, miseranda, malis, quo vindice tandem vana superstitio lex et carnaliter acta plectatur, cuius virtus te proterat ultrix.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3159)
monet ut deterrimus error utque superstitio veterum procul absit avorum, nec putet esse deum, nisi qui super omnia summus emineat magnique inmensa creaverit orbis.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권34)
ut semel obsedit gentilia pectora patrum vana superstitio, non interrupta cucurrit aetatum per mille gradus, tener horruit heres et coluit quidquid sibimet venerabile cani monstrarant atavi;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권72)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION