라틴어 문장 검색

accedit superstitio muliebris quaedam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 72:4)
441 27 veritatis specie movet) *πλεονάζουσα ὁρμή adpetitus vehementior 366 24 367 17 384 10 391 9 393 10 poetae Graecorum 218 9, Romanorum 218 6 363 12 non sine caelesti instinctu 249 13 - corrumpunt, molliunt animos 222 16 235 14 293 24 317 9 396 25 - a Platone e re publica eiciuntur 294 1 ponere (θίσιν) 220 25 344 24 *πόνοσ et laborem et dolorem significat 297 27 v. labor et dolor populus mall magister 317 13 popularis facultas eloquentia 281 8 v. fama, gloria, offensio potestas 400 16 in potestate est (ἐφ' ἡμῖν) 350 1921 368 12 441 17 (extra pot.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.183)
Nam impetu quodam et instinctu procurrere ad mortem commune cum multis, deliberare vero et causas eius expendere, utque suaserit ratio, vitae mortisque consilium vel suscipere vel ponere ingentis est animi.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 22 10:2)
Illud ipsum, quod oculum modo dextrum modo sinistrum circumlinebat - dextrum si a petitore, alterum si a possessore esset acturus -, quod candidum splenium in hoc aut in illud supercilium transferebat, quod semper haruspices consulebat de actionis eventu, a nimia superstitione sed tamen et a magno studiorum honore veniebat.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 2 2:3)
Nihil aliud inveni quam superstitionem pravam et immodicam.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 8:2)
Neque civitates tantum, sed vicos etiam atque agros superstitionis istius contagio pervagata est;
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 9:4)
magna superstitio tibi sit natalis amicae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:277)
talibus instinctus solio privatus in alto sederat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권388)
stulta superstitio tacuit, vox festa quievit, quae male conspicuae celebrabat imaginis aurum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 358)
quamvis Saturnis Iunonibus et Cythereis, portentisque aliis fumantes consecret aras, attamen in caelum quotiens suspexit, in uno constituit ius omne deo, cui serviat ingens virtutum ratio variis instructa ministris, quae gens tam stolida est animis, tam barbara linguis, quaeve superstitio tam sordida, quae caniformem latrantemque throno caeli praeponat Anubem?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 369)
en tibi Christum, infelix Iudaea, Deum, qui sabbata solvens terrea mortales aeterna in sabbata sumpsit, gentibus emicuit, praefulsit regibus, orbem possidet, imperii dominam sibi cedere 1 Romam conpulit et simulacra deum Tarpeia subegit, disce tuis, miseranda, malis, quo vindice tandem vana superstitio lex et carnaliter acta plectatur, cuius virtus te proterat ultrix.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3159)
monet ut deterrimus error utque superstitio veterum procul absit avorum, nec putet esse deum, nisi qui super omnia summus emineat magnique inmensa creaverit orbis.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권34)
ut semel obsedit gentilia pectora patrum vana superstitio, non interrupta cucurrit aetatum per mille gradus, tener horruit heres et coluit quidquid sibimet venerabile cani monstrarant atavi;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권72)
immo ita est, armis et viribus indiga veri victa superstitio est et inanem gloria fugit.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2181)
"crimen enim, piget heu, crimen persuaserat atrox Iuppiter, ut sacro iustorum sanguine tincta adsuetum bellis scelerarem funere ferrum, illius instinctu primus Nero matre perempta sanguinem apostolicum bibit ac me strage piorum polluit et proprium facinus mihi saevus inussit."
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2228)

SEARCH

MENU NAVIGATION