라틴어 문장 검색

Quibus modis potest erigat pusillanimem, suscipiat infirmum, consoletur tristem, iratum sustineat.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVI. Quid sibi impendere debeant amici. 1:5)
Sic eo tempore quo animus intentus pluribus, minus est ad ea quae dicenda sunt idoneus, vel, aliis supervenientibus causis, paululum commotior sensus ei fuerit aliquantulum perturbatus, dissimulatione opus est, donec interiori tumultu sedato, corripientem aure pacatiore sustineat.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:22)
nec attendendum quid tu possis praestare, sed quid ille cui praestas poterit sustinere.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:34)
nec his imponendus est honos vel onus istud quos habemus amicitiores, sed quos ad ea sustinenda credimus aptiores.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:38)
Petro commendavit Ecclesiam suam, Iohanni commisit dulcissimam matrem suam.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:42)
ut quod solus non poteram, iunctis humeris facilius sustinerem.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:24)
quando timore sublato quo nunc pro invicem metuimus, et solliciti sumus, omni adversitate depulsa, quam oportet nunc ut pro invicem sustineamus, mortis insuper aculeo cum ipsa morte destructo, cuius nunc punctionibus plerumque fatigati, necesse est ut pro invicem doleamus, securitate concepta, de summi illius boni aeternitate gaudebimus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:16)
in hoc tamen nulla uilitate plebescat, nullos reprehensionis morsus sustineat, quod modernorum redolet ruditatem, qui et ingenii preferunt florem et diligentie efferunt dignitatem, cum pigmea humilitas excessui superposita giganteo, altitudine gigantem preueniat et riuus a fonte scaturiens in torrentem multiplicatus excrescat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, PROLOGUS 1:5)
Dextra manus triplicis speculi flamata nitore Splendet et in triplici speculo triplicata resultat Vitrea mollicies, que tactus abdicat omnem Insultum digitique leues uix sustinet ictus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 38:10)
Ars admittit eam, ueniam largita precanti, Nec fouet in gremio sed tamen sustinet illam.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 24:19)
Mensam Pyctagore, que menti pabula donat, Delicias animi sapiens, non corporis escas, Sustinet una manus;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 12:9)
Que se ferre nequit, supra se lata, ruinam Infra se patitur nec sese sustinet, immo Mole sua premitur, proprio sub pondere lapsa.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 18:17)
Hic est qui nostram sortem miseratus, ab aula Eterni patris egrediens, fastidia nostre Sustinuit sortis, sine crimine criminis in se Deffigens penas et nostri damna reatus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 26:11)
fugatus Miratur talem medicine cedere morbum, Sed quamvis oculus mentis resplendeat intra, Languescit tamen exterior nec ferre nitorem Sustinet empireum nec tantum fulgur Olimpi.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:12)
Occasum nunquam patitur sol iste, nec ullam Sustinet eclipsim, nec nubis nubila sentit, A quo procedens radius Solaris adequat Luce patrem loquiturque suo splendore parentem:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:24)

SEARCH

MENU NAVIGATION