도구

도구

라틴어 문장 검색

Quod nos ambo opere maximo dabamus operam ut fieret, Sine nostra cura, maxima sua cura, haec sola fecit.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 197)
"Di nostra incepta secundent auguriumque suum;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 13:4)
Sed ea malo dicere, quae maiores nostri contra lubidinem animi sui recte atque ordine fecere.
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 51장6)
Seneca Lucilio suo salutem De Marcellino nostro quaeris et vis scire, quid agat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 3, letter 291)
Exemplar picturae te habeo, ex quo capit aliquem habitum mens nostra, quem operi suo inponat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 58 19:6)
Haec omnia Liberalis nostri adfectum inclinant adversus sua firmum et erectum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 91 3:1)
Haec ergo atque eiusmodi solacia admoveo Liberali nostro incredibili quodam patriae suae amore flagranti, quae fortasse consumpta est, ut in melius excitaretur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 91 13:1)
Trichonem equitem Romanum memoria nostra, quia filium suum flagellis occiderat, populus graphiis in foro confodit ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 90:1)
Nuntiato naufragio Zenon noster, cum omnia sua audiret submersa :
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 124:1)
tremitis ignavum exulem, suis carentem finibus, nostris gravem.
(세네카, Hercules Furens 3:28)
tulimus saevae iussa novercae, hostilem animum vultusque truces, illa illa meis tristis Erinys thalamis Stygios praetulit ignes teque extinxit, miserande pater, modo cui totus paruit orbis cuique Britanni ultra Oceanum terga dedere, ducibus nostris ante ignoti iurisque sui.
(세네카, 옥타비아 1:7)
Statius Meliori suo salutem Et familiaritas nostra qua gaudeo.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, poem pr1)
Animi motiiis eos putamus sanissimos validissimiosque, qui nostro arbitrio, non suo feruntur.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, A29)
Coena nostra de nomine rationem sui ostendit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 39장 16:1)
qui cum oblatus Brettonum sacerdotibus nil curationis uel sanationis horum ministerio perciperet, tandem Augustinus, iusta necessitate conpulsus, flectit genua sua ad Patrem Domini nostri Iesu Christi, deprecans, ut uisum caeco, quem amiserat, restitueret, et per inluminationem unius hominis corporalem, in plurimorum corde fidelium spiritalis gratiam lucis accenderet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II.12)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION